logo final

33ο ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ 28 & 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018 ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΙΕΤΙΑΣ (ΙΟΥΝΙΟΣ 2016 – ΙΟΥΝΙΟΣ 2018)

ΠΟΠΟΚΠ 33ο ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ 28 & 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΙΕΤΙΑΣ (ΙΟΥΝΙΟΣ 2016 – ΙΟΥΝΙΟΣ 2018)

Συναδέλφισσες – οι,

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ στο 33ο Τακτικό Συνέδριο της ΠΟΠΟΚΠ το οποίο σύμφωνα με το καταστατικό της Ομοσπονδίας μας έπρεπε να έχει πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο του 2017. Με ομόφωνη όμως απόφαση του Δ.Σ. παρακάμφθηκε το περυσινό συνέδριο και οι λόγοι αφορούσαν κατά πρώτο στις αυξημένες οικονομικές υποχρεώσεις και το οξύ ταμειακό πρόβλημα που έπρεπε να αντιμετωπίσουμε και κατά δεύτερο στην πιθανή προοπτική ενός ιδρυτικού-καταστατικού συνεδρίου εντός του 2017 για την ενοποίησή μας με την ΠΟΣΕ – ΙΚΑ. Σχετικά με τα οικονομικά μας υπάρχει αναλυτική αναφορά στον Οικονομικό Απολογισμό ενώ για το ζήτημα της ενοποίησης των Ομοσπονδιών θα μιλήσουμε παρακάτω.

Επιχειρώντας μια σύντομη αναφορά στο πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον όπως αυτό διαμορφώθηκε στην τελευταία διετία, θα επισημαίναμε αρχικά την «ανθεκτικότητα» της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όπου παρά την απροσχημάτιστη θεσμοθέτηση και εφαρμογή στο ακέραιο των πολιτικών της Ε.Ε. και του ΔΝΤ που άφησαν στη μέση οι προηγούμενοι, διατηρείται στην εξουσία έχοντας σαν παρακαταθήκη τη άγρια χειραγώγηση, τον αποπροσανατολισμό και τα εκβιαστικά διλήμματα στα οποία η ίδια υπέβαλλε τον ελληνικό λαό από τους πρώτους μήνες του 2015 μέχρι σήμερα. Δεδομένη βέβαια είναι η στήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας των ΜΜΕ όπου ανεξάρτητα από τις κομματικές τους προτιμήσεις αναπαράγουν τη λογική τόσο του αναπόφευκτου των συγκεκριμένων πολιτικών όσο και της ολοκληρωτικής «εθνικής» καταστροφής σε σχέση με οτιδήποτε εναλλακτικό επιχειρηθεί να τεθεί σαν πολιτική πρόταση. Στο ενδεχόμενο δε η σημερινή Κυβέρνηση να εξαντλήσει αυτή την ικανότητα επιβίωσης, εμφανίζεται ετοιμοπόλεμη η αξιωματική αντιπολίτευση και μαζί της διάφοροι «δορυφόροι», έτοιμοι να πάρουν τη σκυτάλη της «μεταρρυθμιστικής» προσπάθειας με μεγαλύτερο πάθος και αποφασιστικότητα.

Όσο για την πρόσφατη συμφωνία «της γραβάτας» του Eurogroup και όλα όσα αφορούν στην δήθεν έξοδο από τα μνημόνια και στη ρύθμιση του χρέους όχι μόνο δεν συνοδεύεται από ουσιαστική ελάφρυνση για τα εργατικά – λαϊκά στρώματα, αλλά περιλαμβάνει νέες, σκληρές επιβαρύνσεις. Τα πελώρια δημοσιονομικά πλεονάσματα, η ασφυκτική επιτήρηση και έγκριση της πορείας των “μεταρρυθμίσεων” απ’ τους “θεσμούς”, οι ιδιωτικοποιήσεις, η διατήρηση όλων των αντιλαϊκών μέτρων των Μνημονίων και η ολοκλήρωση όλων όσων “εκκρεμούν”, αποκαλύπτουν το πραγματικό περιεχόμενο της συμφωνίας.

Η περίφημη «βιωσιμότητα» του χρέους, βασίζεται στα τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022 και 2,2% του ΑΕΠ μέχρι το 2060, που θα κληθεί να πληρώσει ο κόσμος της εργασίας.   Ένα ειδικό μέρος επίσης της μακράς λίστας των δεσμεύσεων που θα ζητηθούν από την Ελλάδα να υλοποιήσει στην «μεταμνημονιακή» περίοδο περιλαμβάνει την εκποίηση ή εκμίσθωση της κρατικής περιουσίας. Ο Διεθνής Αερολιμένας της Αθήνας και η ΔΕΣΦΑ θα έχουν εκποιηθεί μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους. Τα ΕΛΠΕ μέχρι τα μέσα του 2019 ενώ η Εγνατία Οδός και τα περιφερειακά λιμάνια της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας μέχρι τα τέλη του 2019. 

Κατά συνέπεια η αντανάκλαση στην ελληνική κοινωνική πραγματικότητα του περιεχομένου αυτών των πολιτικών που ουσιαστικά αποτελούν το βασικό ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο της Ε.Ε., θα εξακολουθούν να τινάζουν στον αέρα κάθε επικοινωνιακό περιτύλιγμα και κάθε ιδεολόγημα σχετικό με την επιστροφή στην ανάπτυξη (για ποιόν;) ή την «καθαρή» έξοδο. Για τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας μας αυτό το περιεχόμενο ταυτίζεται με τη συνεχιζόμενη πτώση του βιοτικού επιπέδου, την εργασιακή ανασφάλεια, τη διάλυση του κοινωνικού κράτους και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Επομένως είναι αυτονόητο ότι, η σύγκρουση και η ρήξη με την ίδια την Ε.Ε. και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα αποτελεί βασική παράμετρο για την ανατροπή της σημερινής πραγματικότητας. Δεν πρέπει να αγνοούμε επίσης την επικίνδυνη ολοκληρωτική πλέον αμυντική και γεωπολιτική εξάρτηση της χώρας από τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. που κάθε άλλο παρά ταυτίζονται με τα δικά μας.

Η δράση και η πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος στο προαναφερόμενο διάστημα δεν θα μπορούσε να μην επηρεαστεί από την απογοήτευση και το τσάκισμα των ελπίδων των εργαζόμενων για μια διαφορετική πορεία από το 2015 και μετά, ενώ το γεγονός ότι η σημερινή Κυβέρνηση δεν έθεσε θέμα άμεσων απολύσεων διασκέδασε τις εντυπώσεις για το υπόλοιπο αντιδραστικό πακέτο που συνεχίζει να εφαρμόζει στο Δημόσιο κατ’ εντολή των δανειστών. Τα παραπάνω δημιούργησαν μεταξύ άλλων σε πολλούς την ψευδαίσθηση μιας επιστροφής στην κανονικότητα, όπου μέσα από την ανασφάλεια και την αγωνία όσων συνέβησαν στο πρώτο μισό αυτής της δεκαετίας έγινε αποδεκτή σαν ευεργεσία, ανεξάρτητα από τους πετσοκομμένους μισθούς και τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Αυτή η δήθεν επιστροφή στην κανονικότητα εκφράστηκε και στο επίπεδο της Διοίκησης της ΑΔΕΔΥ όπου οι παρατάξεις της πλειοψηφίας παρά τις μικροκομματικές τους διαφορές μετά από τέσσερα χρόνια συγκρότησαν προεδρείο, στην προσπάθειά τους βέβαια να συγκαλύψουν τα πολιτικά και συνδικαλιστικά αδιέξοδα που προκύπτουν από την συνεχιζόμενη πρόσδεσή τους στα κόμματα εξουσίας και την ουσιαστική τους ταύτιση με τις βασικές πολιτικές επιλογές αυτών των κομμάτων. Οι όποιες αποφάσεις λοιπόν για απεργιακές ή άλλες κινητοποιήσεις είχαν γι αυτό τον διεκπεραιωτικό «απολίτικο» χαρακτήρα της απλής διαμαρτυρίας και εσχάτως την απόφαση για συμμετοχή στην «εθνική συμμαχία» της ΓΣΕΕ και των εργοδοτών με αιτήματα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα του ΣΕΒ και της μεγάλης εργοδοσίας.

Μέσα σ’ αυτό το κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον και με ψηφισμένο το ν.4387/16 έλαβε χώρα η δραστηριότητα της Ομοσπονδίας μας για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και παρακάτω θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια συνοπτική εικόνα (αναλυτικότερα εμφανίζεται στις ανακοινώσεις, και στα δελτία τύπου που βρίσκονται αναρτημένα στην ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας).

2016

  • Συμμετοχή στις 13/7/2016 μαζί με την ΠΟΣΕ- ΙΚΑ σε προγραμματισμένη συνάντηση για τα ζητήματα του ΕΦΚΑ με τον Υφυπουργό κ. Πετρόπουλο. Αποχωρήσαμε καταγγέλλοντας τον επικοινωνιακό χαρακτήρα και το ανύπαρκτο ουσιαστικό περιεχόμενο αυτής της συνάντησης – παρωδίας όπως και τον ίδιο τον Υφυπουργό, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τις αυθαίρετες διοικητικές διατάξεις του ν. 4387/2016 και ζητώντας την κατάργησή τους (πλεονάζον προσωπικό, ανυπαρξία προσωρινού Υ.Σ., μη συμμετοχή εκπροσώπου εργαζομένων στο Δ.Σ. του ΕΦΚΑ κλπ). Ταυτόχρονα θέσαμε το ζήτημα της συμμετοχής μας σε όλα τα στάδια της διαδικασίας οργάνωσης του νέου φορέα όπως και στην επιτροπή οργανογράμματος ενώ αναφερθήκαμε στα ζητήματα της καθυστέρησης απονομής των συντάξεων και στην «ύποπτη» διαδικασία του επανυπολογισμού. Δυστυχώς δικαιωθήκαμε σε όλα.
  • Συμμετοχή στο συλλαλητήριο της ΔΕΘ στις 10/9/2016.
  • Συνάντηση και συζήτηση γύρω από εργασιακά, ασφαλιστικά αλλά και γενικότερα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, με αντιπροσωπεία Γερμανών συνδικαλιστών το Σάββατο 8/10/2016 στα γραφεία της Ομοσπονδίας.
  • Συμμετοχή στο Συλλαλητήριο των Συνδικάτων στο Σύνταγμα στις 17/10/2016 και στην Αντιφασιστική-Αντιιμπεριαλιστική-Αντιπολεμική διαδήλωση στις 20/10/2016 στα Προπύλαια.
  • Πραγματοποίηση κοινής σύσκεψης των ΠΟΠΟΚΠ και ΠΟΣΕ ΙΚΑ λίγες μέρες πριν την έναρξη λειτουργίας του ΕΦΚΑ με συμμετοχή όλων των μελών των δύο Δ.Σ. Πρώτη κοινή αναλυτική ανακοίνωση σχετικά με τα νέα δεδομένα αλλά και τις ανεπάρκειες σε οργανωτικό και λειτουργικό επίπεδο που από τις πρώτες μέρες του 2017 έκαναν την εμφάνισή τους και συνεχίζονται κλιμακούμενες μέχρι σήμερα.

2017

  • Συμβολική κατάληψη σε συνεργασία με την ΠΟΣΕ ΙΚΑ των γραφείων Διοίκησης του ΕΦΚΑ στις 7/2/2016. Είχαν προηγηθεί συναντήσεις ολόκληρο τον Ιανουάριο τόσο με τη Διοίκηση όσο και με υπηρεσιακούς παράγοντες από τις οποίες όχι μόνο επιβεβαιώνονταν η πλήρης ανυπαρξία στοιχειώδους σχεδιασμού σχετικά με το νέο φορέα αλλά και η καταφανής πρόθεση να μεταθέσουν τις ευθύνες και το βάρος των προβλημάτων στους εργαζόμενους. Αυτό ακριβώς επιχειρούσαν να κάνουν με τις εντολές σχετικά με τη διαδικασία απονομής των συντάξεων που βρίσκονταν σε καθυστέρηση μέσω του δανειακού προγράμματος για την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου και αυτός ήταν ο λόγος που το βασικό περιεχόμενο και το αίτημα αυτής της πρώτης κατάληψης αφορούσε στη συγκεκριμένη διαδικασία τονίζοντας ταυτόχρονα την κοινωνική διάσταση του ζητήματος αλλά και τον εμπαιγμό των δικαιούχων. Συνδέσαμε δε το συγκεκριμένο ζήτημα με τη λήψη απόφασης από την Πολιτική Ηγεσία για παράταση του χρονοδιαγράμματος της ενοποίησης, κάτι το οποίο στη συνέχεια προέκυψε εκ των πραγμάτων αφού κάθε σχεδιασμός τινάχθηκε στον αέρα. Όλα τα παραπάνω βέβαια και όσα ακολούθησαν μέχρι σήμερα δεν σημαίνουν ότι παραιτηθήκαμε από την ανάδειξη του μείζονος ζητήματος που αφορά στον αντιδραστικό και αντιασφαλιστικό χαρακτήρα του ν.4387/16 καθώς και την πολιτική και κοινωνική αναγκαιότητα πλήρους κατάργησής του.
  • Συνδιοργάνωση με τον ΠΑΝΣΥΠ ΟΑΕΔ-τ.ΟΕΕ-τ.ΟΕΚ και στήριξη Πανελλαδικής στάσης εργασίας στις 15/2/2017, συγκέντρωσης στην Οδό Πατησίων και πορείας προς το Υπουργείο Εργασίας. Αφορούσε στην πάγια διεκδίκηση της ανασύστασης των δύο καταργηθέντων φορέων αλλά και στην ανάδειξη επιμέρους σοβαρών ζητημάτων όπως η ρύθμιση των δανείων των δικαιούχων του ΟΕΚ, η κατασκευή νέων κατοικιών και φοιτητικών εστιών, το πρόγραμμα επιδότησης ενοικίου κλπ.
  • Κατάθεση πρότασης για νομοθετική ρύθμιση σχετικά με τους παραμείναντες με δικαστική απόφαση συναδέλφους προς την Υπουργό Διοικ. Μεταρρύθμισης κα Γεροβασίλη στις 21/2/2017. Είχε προηγηθεί αντίστοιχη πρόταση προς τους Διοικητές του ΕΦΚΑ και του ΕΤΕΑΕΠ. Παρότι υπήρξε κάποια εξέλιξη, μέχρι σήμερα το ζήτημα παραμένει ανοιχτό χωρίς ολοκληρωτική και μόνιμη λύση.
  • Συνδιοργάνωση με την ΠΟΣΕ ΙΚΑ για όλους τους συναδέλφους του ΕΦΚΑ Πανελλαδικής στάσης εργασίας στις 2/3/2017 και συγκέντρωση – συλλαλητήριο έξω από το Υπουργείο Εργασίας. Δύο μήνες μετά την έναρξη λειτουργίας του ΕΦΚΑ τα προβλήματα και οι αστοχίες σε όλα τα επίπεδα αυξάνονταν με γεωμετρική πρόοδο κι αυτή ακριβώς την κατάσταση οφείλαμε να αναδείξουμε. Ταυτόχρονα θέσαμε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο άμεσων αιτημάτων σχετικών με το οργανόγραμμα, τις θέσεις εργασίας και τη διάταξη περί πλεονάζοντος προσωπικού, τα Υ.Σ., το ΤΜΕΔΕ, τα αποθεματικά και την ακίνητη περιουσία κλπ. Η Διοίκηση τόσο πριν όσο και μετά την πραγματοποίηση της στάσης εργασίας απάντησε με κάποιες παραληρηματικού χαρακτήρα ανακοινώσεις επιλέγοντας την όξυνση του κλίματος, λαμβάνοντας θεωρούμε τις πρέπουσες απαντήσεις. Όσο για την Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου αρνήθηκε κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης να συναντηθεί με αντιπροσωπεία των δύο Ομοσπονδιών. Από το σύνολο δε των αιτημάτων μας και μετά από πολλές παλινωδίες αποφασίστηκε η συγκρότηση Υ.Σ. μέσα από την εκλογική διαδικασία του Σεπτεμβρίου του 2017 και η παρουσία δύο εκπροσώπων μας στην επιτροπή εφαρμογής του Οργανογράμματος (θα υπάρξει στη συνέχεια σχετική τοποθέτηση και ενημέρωση από το συνάδελφο-μέλος της επιτροπής Δ. Ζήσιμο).
  • Συμβολικό αποκλεισμό του κτιρίου Διοίκησης του ΕΤΕΑΕΠ στις 16/3/2017, σε συνεργασία με τον ΣΥΑΤ. Τα γενικότερα προβλήματα και οι δυσχέρειες που προέκυψαν κατά την έναρξη λειτουργίας του ΕΦΚΑ υπήρξαν και συνεχίζουν σε μεγάλο βαθμό να υπάρχουν και στο δεύτερο «υπερταμείο» σε συνδυασμό με τις ιδιαιτερότητες των ταμείων επικούρισης και εφάπαξ. Αυτό ακριβώς ήταν το περιεχόμενο της παρέμβασής μας, τονίζοντας βέβαια κι εδώ την συνολική αντιασφαλιστική λογική και τη σκοπιμότητα που εξυπηρετεί η δημιουργία του συγκεκριμένου οργανισμού.
  • Παράσταση διαμαρτυρίας και καταγγελία της Διοίκησης κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Δ.Σ. του ΕΦΚΑ στις 11/5/2017. Τη συγκεκριμένη μέρα και απέναντι σε μια συνήθη διαδικασία ακρόασης μελών των Δ.Σ. των δύο Ομοσπονδιών σχετικά με την κατάθεση υπομνήματος που αφορούσε σε διοικητικά κυρίως ζητήματα, η Διοίκηση αποφάσισε να παρατάξει δυνάμεις των ΜΑΤ στην είσοδο του κτιρίου προκειμένου να παρεμποδίσει την είσοδό μας στο χώρο. Μοιραία εμπλακήκαμε σε νέο γύρο ανταλλαγής ανακοινώσεων οξύνοντας ακόμη περισσότερο το ήδη βεβαρυμμένο κλίμα. (Το υπόμνημα αφορούσε στις υφιστάμενες διαδικασίες για την μεταφορά και τοποθέτηση του προσωπικού των καταργούμενων φορέων στον ΕΦΚΑ, της τοποθέτησης προϊσταμένων και της ανάγκης σύστασης Υπηρεσιακών και Πειθαρχικών Συμβουλίων).
  • Κατάθεση υπομνήματος σε συνεργασία με την ΠΟΣΕ ΙΚΑ σχετικό με τις θέσεις εργασίας και τον Οργανισμό του ΕΦΚΑ στις 15/6/2017 και υπόμνημα στον Υφυπουργό κ. Πετρόπουλο για ζητήματα του Οργανογράμματος στις 28/7/2017.
  • Συμμετοχή στο συλλαλητήριο της ΔΕΘ στις 9/9/2017. Επίσκεψη στις Υπηρεσίες την Παρασκευή 8/9/2016 και πραγματοποίηση συγκέντρωσης το μεσημέρι της ίδιας μέρας για όλους τους συναδέλφους της Θεσσαλονίκης στο ΙΚΑ της οδού Αριστοτέλους σχετικά με τα ζητήματα της ενοποίησης και της αξιολόγησης.
  • Συνδιοργάνωση με την ΠΟΣΕ ΙΚΑ συγκέντρωσης – συνέλευσης όλων των συναδέλφων της Αττικής (ΕΦΚΑ – ΕΤΕΑΕΠ – ΕΟΠΥΥ – τ. ΟΕΚ ΟΕΕ – ΟΠΕΚΑ) με θέμα την απεργία – αποχή από την αξιολόγηση στις 2/10/17.
  • Καταγγελία της Διοίκησης του ΕΦΚΑ για τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις και την υπονόμευση της απεργίας για την αξιολόγηση στις 4/10/2017 και κατάληψη των γραφείων προσωπικού του ΕΦΚΑ αλλά και των υπολοίπων Οργανισμών που ανήκουν στην Ομοσπονδία μας την Πέμπτη 12/10/2017, καταληκτική ημερομηνία κατάθεσης των εκθέσεων από τους Α’ αξιολογητές. Επιχειρώντας ένα γενικό σχόλιο θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ανταπόκριση των συναδέλφων και η συμμετοχή τους στην απεργία – αποχή από την αξιολόγηση του 2016 είχε αρκετά ικανοποιητικά αποτελέσματα.
  • Αποκλεισμό του Υπουργείου Υγείας στις 26/10/2017 σε συνεργασία με τον ΠΣΕ ΕΟΠΥΥ και βασικό αίτημα την άμεση κατάργηση του αρθ. 30 του Π.Δ. 121/17 που αφορά στο νέο Οργανισμό του Υπουργείου. Εντελώς αιφνιδιαστικά και χωρίς να το γνωρίζει όπως αποδείχθηκε ούτε η Διοίκηση του ΕΟΠΥΥ, συστάθηκε «Αυτοτελές Τμήμα Εποπτείας, Ανάπτυξης και Λειτουργίας» υπάγοντας ουσιαστικά τον Οργανισμό στην εποπτεία ενός αυτοτελούς τμήματος του Υπουργείου. Το ζήτημα παραμένει ακόμη ανοιχτό προκαλώντας εύλογη ανησυχία για το μέλλον του ΕΟΠΥΥ. Αναδείξαμε επίσης την ανάγκη γενικότερης αναβάθμισης και στήριξης του Φορέα τόσο σε επίπεδο οργανωτικό – λειτουργικό όσο και στο επίπεδο των παροχών και της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό η οποία βαίνει μειούμενη από χρόνο σε χρόνο.
  • Καταγγελία μαζί με την ΠΟΣΕ ΙΚΑ τόσο της Διοίκησης του ΕΦΚΑ όσο και της Πολιτικής Ηγεσίας στις 21/11/2017 σχετικά με την πρόθεσή τους να επιβάλλουν την εργασία του Σαββάτου και της Κυριακής. Ανακοίνωση προς όλους τους συναδέλφους να μην ανταποκριθούν και να αγνοήσουν τις εντολές και τις παραινέσεις της Διοίκησης. Μέχρι τώρα τουλάχιστον η Διοίκηση του ΕΦΚΑ δεν έχει επανέλθει με αντίστοιχες απαιτήσεις.

2018

  • Καταγγελία της αυθαίρετης, παράνομης και καταχρηστικής απόφασης του Υφυπουργού Εργασίας με την οποία μεταφέρονταν από τον ΕΦΚΑ στο ΕΤΕΑΕΠ 11 υπάλληλοι του τ. ΕΤΑΑ στις 8/1/2018.
  • Συμμετοχή στη συγκέντρωση κατά των πλειστηριασμών στο Ειρηνοδικείο στην οδό Λουκάρεως στις 10/1/2018.
  • Προκήρυξη 24ωρης Πανελλαδικής Απεργίας για τις 15/1/2018, ημέρα ψήφισης του πολυνομοσχεδίου που αφορούσε στα προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της 3ης αξιολόγησης. Σας θυμίζουμε πως μεταξύ των δεκάδων αντεργατικών διατάξεων περιλαμβάνονταν η διάταξη που αφορούσε στον περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία για τα πρωτοβάθμια σωματεία. Απέναντι στην απόφαση των συνδικαλιστικών ηγεσιών (πλειοψηφιών) ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ να κλείσουν εντελώς τα μάτια προκηρύσσοντας μόνο η ΑΔΕΔΥ μια ακόμα στάση εργασίας, κρίναμε πως η 24ωρη απεργία αποτελούσε αναγκαιότητα και εκ των υστέρων αποδείχθηκε λανθασμένη η επιλογή μας για μη μεταφορά της απεργίας την Παρασκευή 12/1/2018, προκειμένου να συμμετάσχουμε στις κινητοποιήσεις και στα συλλαλητήρια των ανεξάρτητων σωματείων.
  • Επιστολή στη Διοίκηση του ΕΦΚΑ σχετικά με το ζήτημα της καθαριότητας στις 19/1/2018 σε συνέχεια της τοποθέτησης του συναδέλφου εκπροσώπου των εργαζομένων στον ΕΦΚΑ για το συγκεκριμένο ζήτημα.
  • Κατάληψη σε συνεργασία με την ΠΟΣΕ ΙΚΑ του κτιρίου Διοίκησης του ΕΦΚΑ στις 24/1/2018 για το ίδιο θέμα. Συνάντηση με τον πρώην Διοικητή κ. Μπακαλέξη και υποσχέσεις για άμεση διευθέτηση οι οποίες βέβαια δεν τηρήθηκαν.
  • Καταγγελία του πρώην Διοικητή του ΕΤΕΑΕΠ κ. Καποτά σχετικά με την παράνομη μετακίνηση της συναδέλφισσας Αντιπροέδρου του ΣΥΑΤ.
  • Ανακοίνωση για τα σκάνδαλα αλλά και τις γενικότερες εφαρμοζόμενες πολιτικές ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών υγείας με αφορμή την υπόθεση NOVARTIS στις 23/2/2018.
  • Στις 27/2/2018 υποχρεωθήκαμε να απευθυνθούμε στην Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ πιέζοντας προς την κατεύθυνση κήρυξης απεργίας-αποχής από την αξιολόγηση αφού εκτός των άλλων το Διοικητικό του ΟΠΕΚΑ είχε ήδη αποστείλει έγγραφο με το οποίο ζητούσε από τους συναδέλφους τη συμπλήρωση των εντύπων αξιολόγησης (στη συνέχεια μεταφέρθηκαν οι ημερομηνίες). Απόφαση βέβαια για συνέχιση της απεργίας-αποχής το Δ.Σ. της Ομοσπονδίας είχε λάβει ομόφωνα από τον Ιανουάριο του 2018 και την είχαμε ήδη καταθέσει στο Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ. Όμως ακόμη βρισκόμασταν στην περίοδο των ψευδαισθήσεων ή των μεθοδεύσεων γύρω από το διάλογο με την κα Γεροβασίλη με το γνωστό απόλυτα άγονο αποτέλεσμα.
  • Συμμετοχή στο Συλλαλητήριο ενάντια στη φτώχεια, στον πόλεμο, στο ρατσισμό και στο φασισμό στις 17/3/2018.
  • Νέα κατάληψη του κτιρίου Διοίκησης του ΕΦΚΑ με αφορμή το συνεχιζόμενο πρόβλημα της έλλειψης υπηρεσιών καθαρισμού στις 24/4/2018
  • Συνάντηση των Δ.Σ. της ΠΟΠΟΚΠ και του ΠΣΕ ΟΓΑ με το Διοικητή του ΟΠΕΚΑ στις 4/5/2018 και δελτίο τύπου της Ομοσπονδίας στις 8/5/2018 όπου εκτός από την αναφορά και το σχολιασμό των ζητημάτων που συζητήθηκαν καταγγείλαμε την απόπειρα τρομοκράτησης από τη μεριά της Διοίκησης μελών του Προεδρείου του Συλλόγου εργαζομένων.
  • Καταγγελία της ψευδοκινητοποίησης ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-Εργοδοτών και της «Κοινωνικής Συμμαχίας». Συμμετοχή στην 24ωρη απεργία της 30/5/2018 με διακριτό διεκδικητικό πλαίσιο και παρουσία σε συλλαλητήρια ανεξάρτητων Συνδικάτων.
  • Συνδιοργάνωση με τον Σύλλογο Εργαζομένων ΙΚΑ Αττικής και Νήσων νέας συγκέντρωσης – συνέλευσης όλων των συναδέλφων της Αττικής (ΕΦΚΑ – ΕΤΕΑΕΠ – ΕΟΠΥΥ – τ. ΟΕΚ ΟΕΕ – ΟΠΕΚΑ) με θέμα την απεργία – αποχή από την αξιολόγηση στις 8/6/2018
  • Συμμετοχή στη στάση εργασίας τη μέρα ψήφισης του πρόσφατου πολυνομοσχεδίου στις 14/6/2018, παρουσία στο συλλαλητήριο ανεξάρτητων Συνδικάτων στην Πλατεία Κολοκοτρώνη και πορεία προς τη Βουλή.

Θεωρούμε ότι δεν χρειάζεται ειδική αναφορά σε δραστηριότητες και πρωτοβουλίες όπως οι συναντήσεις με την Πολιτική Ηγεσία και τα Πολιτικά Κόμματα, τα ψηφίσματα στήριξης του αγώνα συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων ή συνδικάτων, η συμμετοχή σε δημόσιες συζητήσεις, οι δεκάδες παρεμβάσεις στον γραπτό ή ηλεκτρονικό τύπο, οι παρεμβάσεις στη Βουλή κατά τη συζήτηση νομοσχεδίων κλπ.

Το ίδιο ισχύει για την αυτονόητη συμμετοχή μας στις απεργιακές κινητοποιήσεις και στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες της ΑΔΕΔΥ με εξαίρεση τις 24ωρες απεργίες Ιανουαρίου και Μαΐου 2018 αλλά και την πρόσφατη στάση εργασίας του Ιουνίου, για τις οποίες οφείλουμε να κάνουμε την εξής διευκρίνιση : Η σχετική διαφοροποίησή μας από τις αποφάσεις της ΑΔΕΔΥ προφανώς αφορά σε μια κριτική προσέγγιση κι έναν βαθύτατο προβληματισμό σχετικά με το γενικότερο συνδικαλιστικό και πολιτικό προσανατολισμό των παρατάξεων που συγκροτούν το Προεδρείο της. Όπως αναφέραμε και στον πρόλογο ουσιαστικά καταδικάζουν – σε συνεργασία με τις αντίστοιχες πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ – το Συνδικαλιστικό Κίνημα σε μια αδιέξοδη και αντιφατική στρατηγική. Αποπροσανατολίζουν μέσω ενός ψευδοϊδεολογήματος που παραπέμπει στον «τετραγωνισμό του κύκλου», δηλαδή σε προσχηματικές διεκδικήσεις και αιτήματα τα οποία υποτίθεται θα βρουν ικανοποίηση εντός του πολιτικού και κοινωνικού πλαισίου που αποτελεί την γενεσιουργό αιτία όλων των προβλημάτων από τα οποία προκύπτουν αντικειμενικά αυτές οι διεκδικήσεις και τα αιτήματα. Όσο για την «κοινωνική συμμαχία» δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά μια αποτυχημένη απόπειρα συγκάλυψης αυτών ακριβώς των αντιφάσεων και των αδιεξόδων.

Οι συγκεκριμένες ωστόσο αποφάσεις του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας μας αφορούν στην αναγκαιότητα αντίδρασης απέναντι στην ανωτέρω συλλογιστική, σε μια «απόπειρα» που έχει κυρίως το χαρακτήρα της «κατεύθυνσης», αφού ούτε μπορεί ούτε επιδιώκει να εκφράσει μια πραγματική ρήξη. Οι πραγματικές ρήξεις δεν προκύπτουν από «τα πάνω» και δεν ταυτίζονται ούτε προσδιορίζονται από τη «σφραγίδα» της Ομοσπονδίας. Προκύπτουν «από τα κάτω», είναι υπόθεση των ίδιων των εργαζόμενων γι αυτό από εδώ και πέρα ο ρόλος των πρωτοβάθμιων Συλλόγων θα πρέπει να είναι ο πλέον καθοριστικός.

ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ – ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ

Είναι δυστυχώς αναπόφευκτη η επικαιροποίηση σε μεγάλο βαθμό του ίδιου διεκδικητικού πλαισίου που θέτει σαν αρχική προτεραιότητα την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας στους ενοποιημένους φορείς και κυρίως στον ΕΦΚΑ, πέρα από τη γενική ανησυχία για τις θέσεις εργασίας στο Δημόσιο η οποία δικαιολογημένα προκαλείται από τις συνεχιζόμενες μνημονιακές πολιτικές. Οι προβλέψεις ή οι σκόπιμες παραλήψεις του ν.4387/16 και η μερική κατοχύρωση των εργαζόμενων, σε συνδυασμό με την ισχύουσα διάταξη του ν.4389/16 που αφορά σε «τυχόν πλεονάζον προσωπικό» του ΕΦΚΑ, εξακολουθούν να προκαλούν μεγάλο προβληματισμό. Με όλα τα «αντανακλαστικά μας» λοιπόν σε εγρήγορση οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάθε εξέλιξη με την αποφασιστικότητα που απαιτείται, όπως επίσης και το ζήτημα των όρων μιας ολοκληρωτικής και πλήρους ενοποίησης. Το ίδιο βέβαια ισχύει για τις θέσεις εργασίας σε κάθε φορέα..

Συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα ζητήματα. Διεκδικούμε ή υπερασπιζόμαστε :

  • Το δημόσιο, υποχρεωτικό, αναδιανεμητικό και διεκδικητικό χαρακτήρα του θεσμού της Κοινωνικής Ασφάλισης. Την κατάργηση παλαιών και νέων αντιασφαλιστικών νόμων και διατάξεων. Τη μετατροπή οργανισμών – «δούρειων ίππων» για τη διάλυση του κοινωνικού κράτους (ΕΦΚΑ, ΕΤΕΑΕΠ, ΕΟΠΥΥ, ΟΠΕΚΑ) σε οργανισμούς με ουσιαστικό κοινωνικό περιεχόμενο. Την ενίσχυσή των φορέων με το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό, την ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών και την βελτίωση των συνθηκών εργασίας.
  • Την άμεση ανακεφαλαιοποίηση των Ασφαλιστικών Ταμείων, την αποκατάσταση των απωλειών από τοP.S.I.  αλλά και την άμεση χρηματοδότησή τους προκειμένου να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
  • Τη μετατροπή του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. σε αυτόνομο Ταμείο Ασφάλισης Υγείας (Τ.Α.Υ). Την αλλαγή εποπτείας από το Υπουργείο Υγείας στο Υπουργείο Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης. Την άμεση εξασφάλιση σταθερής και επαρκούς χρηματοδότησής του. Την κατάργηση της διάταξης του αρθ. 30 του Π.Δ. 121/17 που αφορά στο νέο Οργανισμό του Υπουργείου Υγείας.
  • Την επανασύσταση του Ο.Ε.Κ και του Ο.Ε.Ε σε έναν ενιαίο Οργανισμό με νέα στεγαστικά και άλλα κοινωνικά προγράμματα και βέβαια κατοχύρωση της περιουσίας τους.
  • Την καθιέρωση ενιαίας μόνιμης σχέσης εργασίας με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
  • Την κατάργηση κάθε αντεργατικής – αντι υπαλληλικής νομοθεσίας, που αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί «πυρηνικό όπλο» στα χέρια κάθε εργοδότη και κάθε πολιτικής ηγεσίας είτε αφορά στην κατάργηση θέσεων εργασίας, είτε αφορά στην συρρίκνωση, στην υποβάθμιση, στην αλλαγή της φυσιογνωμίας ή και στην κατάργηση ολόκληρων φορέων στο Δημόσιο.
  • Νέο δίκαιο μισθολόγιο, αποκατάσταση απωλειών αλλά και δίκαιο, αξιοκρατικό σύστημα επιλογής προϊσταμένων υπηρεσιακών μονάδων. Πλήρη κάλυψη των αναγκών του Δημοσίου με προσλήψεις μονίμων υπαλλήλων και όχι δήθεν κάλυψη μέσω «εθελοντικής κινητικότητας».
  • Την υπεράσπιση και διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και του δικαιώματος της απεργίας που σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα εργασιακά ζητήματα θα αποτελέσουν την επόμενη μεγάλη μάχη (έχει ξεκινήσει ήδη). Μόνιμες θέσεις πλήρους και σταθερής απασχόλησης και κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής, επισφαλούς απασχόλησης σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
    • Την άμεση, ουσιαστική ανάληψη από το κράτος της ευθύνης για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών των ανέργων και όλων όσων χρήζουν επείγουσας βοήθειας, μακριά από τις λογικές ελεημοσύνης, συντήρησης και διαχείρισης της ακραίας φτώχειας τύπου επιδόματος αλληλεγγύης. Την ιατροφαρμακευτική κάλυψη για το σύνολο του πληθυσμού χωρίς προαπαιτούμενα.
  • Τη διαγραφή τραπεζικών χρεών και κρατικών απαιτήσεων με εισοδηματικά κριτήρια. Την υπεράσπιση της πρώτης κατοικίας.
  • Την αποκατάσταση μισθών και συντάξεων.

Διεκδικήσεις επίσης που αφορούν :

  • Στην κατάργηση όλων των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων.
  • Στην οργάνωση και ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος προς την κατεύθυνση μιας συνολικής ανατροπής με πολιτικούς όρους που θα ανταποκρίνονται στα δικά του ταξικά συμφέροντα.

Σχετικά με το πρόγραμμα δράσης θα χρειαστεί να διεκδικήσουμε περισσότερο δυναμικά όλα τα ζητήματα που αφορούν στις ενοποιήσεις (ΕΦΚΑ – ΕΤΕΑΕΠ), από τα σοβαρότερα μέχρι τα δευτερεύοντα. Το ίδιο βέβαια ισχύει για τα ζητήματα που αφορούν στον ΕΟΠΥΥ, στους τ ΟΕΚ – ΟΕΕ και στον ΟΠΕΚΑ. Πάντα σε συνεννόηση και συνεργασία με τα πρωτοβάθμια σωματεία.

Θα εξακολουθήσουμε βέβαια να διεκδικούμε την άμεση συμμετοχή μας σε όλες τις διαδικασίες είτε αυτό αφορά στην κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων είτε στη διεκδίκηση του δικαιώματος της πλήρους ενημέρωσης, ενώ αυτονόητο είναι πως θα συνεχίσουμε να αναδεικνύουμε όλα τα ζητήματα όπως προσπαθήσαμε να κάνουμε μέχρι τώρα, σε βάθος και όχι επιφανειακά.

Στο επίπεδο των απεργιακών κινητοποιήσεων και σε συνδυασμό με όσα αναφέρθηκαν παραπάνω για τον καθοριστικό και κρίσιμο ρόλο των συλλογικών αποφάσεων των πρωτοβάθμιων Συλλόγων :

α) Σε επίπεδο ΑΔΕΔΥ θα εξακολουθήσουμε να θέτουμε και να παλεύουμε για το ζήτημα της υιοθέτησης ενός ολοκληρωμένου αγωνιστικού προγράμματος δράσης, εντός συγκεκριμένου συνδικαλιστικού και πολιτικού πλαισίου «περίγραμμα» του οποίου δώσαμε παραπάνω. Σε αποσπασματικές και «τελετουργικού» χαρακτήρα κινητοποιήσεις η ανταπόκριση των εργαζόμενων περιορίζεται όλο και περισσότερο, ενώ το συνδικαλιστικό κίνημα καταδικάζεται στο ρόλο της «ουράς» των εξελίξεων. Το σημερινό μας Συνέδριο λοιπόν είναι μια καλή ευκαιρία για την διαμόρφωση μιας «μετωπικού» χαρακτήρα ολοκληρωμένης αγωνιστικής πρότασης προς το Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ την Παρασκευή 5 Ιουλίου 2018 και καλούμε όλους τους συναδέλφους και τις παρατάξεις να καταθέσουν τις προτάσεις τους.

β) Σε κλαδικό επίπεδο αφήνουμε ανοιχτό το ενδεχόμενο οποιασδήποτε απεργιακής ή άλλης μορφής κινητοποίηση προκύψει από τις τρέχουσες εξελίξεις. Αμέσως μετά την Έκθεση Θεσσαλονίκης και το Συλλαλητήριο, προτείνουμε την πραγματοποίηση Γ.Σ. και συγκεντρώσεων σε συνεργασία με την Ομοσπονδία, όπου εκτός των άλλων θα διαμορφωθεί με την άμεση συμμετοχή των συναδέλφων το αγωνιστικό πλαίσιο και ο χαρακτήρας του προγράμματος δράσης της επόμενης περιόδου.

Αυτονόητο βέβαια είναι πως εξακολουθούμε να στηρίζουμε κάθε αγωνιστική διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη είτε αφορά στο γενικότερο ζήτημα της απεργίας-αποχής από την αξιολόγηση είτε σε επιμέρους πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις των Συλλόγων, καταλήψεις, αποκλεισμούς κτιρίων κλπ.

Τέλος, στο πρόγραμμα δράσης εντάσσουμε και το ζήτημα της ενοποίησης των Ομοσπονδιών του χώρου, με πρώτο βήμα την ενοποίηση με την ΠΟΣΕ – ΙΚΑ. Παρότι το συγκεκριμένο σχέδιο έρχεται από παλιά, οι εξελίξεις και οι οργανωτικές αλλαγές που επιφέρει ο ν.4387/16 δημιουργεί την αναγκαιότητα για την επιτάχυνση αυτής της διαδικασίας. Εκπεφρασμένη βούληση των Διοικήσεων των δύο Ομοσπονδιών μας είναι προφανώς η δημιουργία μιας ενιαίας Ομοσπονδίας και αμέσως μετά τη λήξη των εργασιών του Συνεδρίου μας θα ξεκινήσουν ουσιαστικές συζητήσεις γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα. Θέση της ΠΟΠΟΚΠ είναι ότι, μια συμφωνία η οποία σε γενικές γραμμές περιλαμβάνει όλους τους Συλλόγους – Μέλη της και στην περίπτωση του ΕΦΚΑ τη δημιουργία πρωτοβάθμιων Συλλόγων από μηδενική βάση με νέα καταστατικά, θα μπορούσε να   οδηγήσει άμεσα σε Καταστατικό Συνέδριο για τη δημιουργία ενιαίας Ομοσπονδίας.

Συναδέλφισσες – οι,

Στη διετία που πέρασε προσπαθήσαμε να λειτουργήσουμε εντός του γενικότερου πλαισίου που προσδιορίστηκε από τη διακήρυξη αρχών την οποία θέσαμε ενώπιών σας στο 32ο Εκλογοαπολογιστικό μας Συνέδριο τον Ιούνη του 2016 και του αντίστοιχου διεκδικητικού πλαισίου και του προγράμματος δράσης. Ωστόσο παραλήψεις, αστοχίες και λάθη είναι αυτονόητο πως υπήρξαν γι αυτό είμαστε έτοιμοι όχι μόνο να ακούσουμε κάθε καλόπιστη κριτική αλλά και να ενσωματώσουμε στο συλλογικό σχεδιασμό για την επόμενη περίοδο κάθε τεκμηριωμένη πρόταση και θέση. Εκτιμούμε πως όλα τα σοβαρά ζητήματα πρέπει να τεθούν από την αρχή και να συζητηθούν με απόλυτο σεβασμό όλες οι απόψεις και οι εκτιμήσεις προκειμένου να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα αφού το Συνέδριο αποτελεί το κορυφαίο όργανο και την πιο σημαντική διαδικασία. Τελειώνοντας θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους συναδέλφους για τη στήριξη και τη συνεργασία τους.

  

                                                                                                                          Το ΔΣ της ΠΟΠΟΚΠ