Π.Ο.Π.Ο.Κ.Π.

32^ο ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

23 & 24 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

ΕΙΣΗΓΗΣΗ Δ.Σ.

Αγαπητοί προσκεκλημένοι, συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Σας καλωσορίζουμε στο 32ο τακτικό εκλογοαπολογιστικό μας συνέδριο και σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας. Οι μήνες που πέρασαν χαρακτηρίστηκαν από συνεχείς και εκτεταμένες συζητήσεις γύρω από τα ζητήματα της Κοινωνική Ασφάλισης, σε όλα τα επίπεδα. Αποτέλεσμα βέβαια του γεγονότος πως η αποκαλούμενη «ασφαλιστική μεταρρύθμιση» ήταν από τα βασικά προαπαιτούμενα για την επιτυχή έκβαση μιας ακόμη διαδικασίας αξιολόγησης από τους δανειστές, προκειμένου να καταβληθούν τα χρήματα της αντίστοιχης «δόσης».

Σε προηγούμενες παρεμβάσεις μας τόσο πριν όσο και μετά την ψήφιση του ν.4387/16, αναφερθήκαμε αναλυτικά στο περιεχόμενο, στη φιλοσοφία, στις σκοπιμότητες και στο νέο τοπίο το οποίο έρχεται να επιβάλει. Τοπίο που δεν αφορά μόνο στο επίπεδο του ύψους των συνταξιοδοτικών παροχών αλλά κυρίως στο καθεστώς πλήρους επισφάλειας και μερικής ή επιλεκτικής πλέον κρατικής εγγύησης και προστασίας αυτών των παροχών.

Στη σημερινή μας εισήγηση, εκτός από την παρουσίαση στοιχείων σχετικά με την οικονομική κατάσταση των Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής, θα αναφερθούμε στα τρέχοντα ζητήματα που αφορούν στη δημιουργία του Ε.Φ.Κ.Α. και του Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π. Η αναφορά γίνεται σε συνδυασμό με το συνεχώς αυξανόμενο όγκο εκκρεμών συνταξιοδοτικών υποθέσεων, τη διαδικασία επανυπολογισμού και αναπροσαρμογής όλων των συντάξεων αλλά και τα σοβαρά οργανωτικά και λειτουργικά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Κρίσιμο ζήτημα επίσης το οποίο συνδέεται με τη δημιουργία του Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π. αποτελεί η αυστηρή τήρηση του χρονοδιαγράμματος απονομής των χιλιάδων εφάπαξ παροχών που βρίσκονται σε τριετή καθυστέρηση, μέσω του προγράμματος χρηματοδότησης για την πληρωμή ληξιπροθέσμων υποχρεώσεων.

Διαφωνούμε βέβαια κάθετα με τη δημιουργία των δύο «υπερ ταμείων» και αποτελεί γενικότερη θέση και βούληση της Ομοσπονδίας μας η συνέχιση του αγώνα μέχρι την κατάργηση συνολικά του νέου θεσμικού πλαισίου. Προσπαθήσαμε να αιτιολογήσουμε και να τεκμηριώσουμε τη στάση μας αυτή όλους τους προηγούμενους μήνες καταγράφοντας και δημοσιοποιώντας τις θέσεις μας όπως αναφέραμε παραπάνω.

Ανεξάρτητα όμως απ’ αυτό, σαν εργαζόμενοι είμαστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουμε τις άμεσες εξελίξεις σχετικά με τις ενοποιήσεις, οι οποίες με ευθύνη της Πολιτικής Ηγεσίας διαμορφώνονται με αυθαίρετους όρους και σε ελάχιστη επαφή με την πραγματικότητα. Αν αυτό αφορά σε επιπολαιότητα και ανευθυνότητα ή αν υπηρετεί άλλου είδους σκοπιμότητα θα το δούμε παρακάτω. Πιθανότατα πάντως να ισχύει και το ένα και το άλλο.

Αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι οι εκπρόσωποι των εργαζόμενων αντιμετωπίζονται από την Κυβέρνηση σαν «εχθροί του λαού» και «υπονομευτές του έργου της». Υπό αυτή την έννοια το γεγονός ότι οι θεσμικοί εκπρόσωποί μας αποκλείστηκαν από κάθε διαδικασία σχετική με τις ενοποιήσεις, ακόμη και από το προσωρινό Δ.Σ. του Ε.Φ.Κ.Α, δεν μας προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση.

Εντύπωση όμως και μεγάλα ερωτηματικά προκαλεί ο αποκλεισμός και η απαξίωση   συναδέλφων υπηρεσιακών παραγόντων και η υποκατάστασή τους από στρατό «ειδικών» συμβούλων. Γνώσεις και εμπειρίες δεκάδων ετών στα ζητήματα της Κοινωνικής Ασφάλισης αλλά και των προηγούμενων ενοποιήσεων θεωρούνται περιττές. Η ελάχιστη συνεργασία και η συμμετοχή άξιων συναδέλφων σε κάποιες ομάδες εργασίας, μόνο σαν άλλοθι μπορεί να εκληφθεί. Το ίδιο και η επεξεργασία του οργανογράμματος του νέου φορέα από συναδέλφους μηχανογράφους, επίσης άξιους αλλά δίχως την παραμικρή εμπειρία σε οργανωτικά – διοικητικά ζητήματα. Για ότι αφορά λοιπόν στον Ε.Φ.Κ.Α, λαμβάνοντας υπόψη την έλλειψη στοιχειώδους σχεδιασμού στη βάση των πραγματικών δεδομένων και όχι του ανεδαφικού και ανεπαρκούς θεσμικού πλαισίου είμαστε ιδιαίτερα προβληματισμένοι και ανήσυχοι.

Η εμπειρία προηγούμενων ενοποιήσεων που ταλαιπώρησαν ασφαλισμένους, συνταξιούχους και εργαζόμενους δείχνει ότι, τα προβλήματα που προκύπτουν καθίστανται δύσκολα διαχειρίσιμα όσο μεγαλύτερος είναι ο όγκος και η καθυστέρηση στη διεκπεραίωση συνταξιοδοτικών και λοιπών αιτημάτων στους ενοποιούμενους φορείς.

Η πίεση που δικαιολογημένα σε μεγάλο βαθμό ασκείται από τους πολίτες και οι δυσχέρειες που αφορούν στον κάθετο και οριζόντιο συντονισμό και στη συνεργασία συναδέλφων που προέρχονται από ανομοιογενή εργασιακά περιβάλλοντα ανατροφοδοτούν και επιτείνουν τη συσσώρευση και την καθυστέρηση, οδηγώντας στο χάος. Αυτό εκτός των άλλων οδηγεί σε ντροπιαστικές καταστάσεις και σε εντάσεις που συχνά καταλήγουν σε χειροδικίες και ξυλοδαρμούς.

Στην περίπτωση λοιπόν του Ε.Φ.Κ.Α. όχι μόνο δεν λαμβάνονται υπόψη τα παραπάνω αλλά στην πρόσφατη υπουργική απόφαση για τον επανυπολογισμό και την αναπροσαρμογή των συντάξεων το αυστηρό χρονοδιάγραμμα επιδεινώνει ακόμη περισσότερο την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση. Η ολοκλήρωση του 40% των παλαιών συνταξιοδοτικών αποφάσεων έως το τέλος του 2016, στην περίπτωση λόγου χάρη του Ο.Α.Ε.Ε. και με δεδομένο πως η διαδικασία αφορά στην πλήρη σχεδόν επανεπεξεργασία του συνταξιοδοτικού φακέλου, σημαίνει ότι :

Ένας Οργανισμός που λειτουργεί με το 50% του προσωπικού το οποίο διέθετε πέντε χρόνια πριν και με μεγάλη δυσκολία καταφέρνει να καταβάλλει περίπου 22000 νέες συντάξεις το χρόνο και καθυστέρηση που φτάνει τις 40000 αιτήσεις, για τους επόμενους έξι μήνες, δηλαδή μέχρι την 31/12/2016, θα πρέπει να έχει επεξεργαστεί και καταχωρήσει στοιχεία γι άλλες 150000 περίπου παλαιές αποφάσεις. Έως 31 Μαρτίου 2017 θα πρέπει αυτές να έχουν επανυπολογιστεί πλήρως και αντίστοιχα μέχρι 30 Σεπτεμβρίου 2017 οφείλει να έχει ολοκληρώσει οριστικά το έργο του επανυπολογισμού περίπου 380000 παλαιών αποφάσεων! Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στα υπόλοιπα ταμεία. Μόνο στο ΙΚΑ οι καταβαλλόμενες συντάξεις φτάνουν τα 1,3 εκατ.

Επομένως δύο είναι τα ενδεχόμενα : Είτε η Πολιτική Ηγεσία αγνοεί την πραγματικότητα, είτε σκόπιμα οδηγεί τη συγκεκριμένη διαδικασία σε αδιέξοδο. Το πρώτο αφορά στο αναπόφευκτο χάος που θα δημιουργηθεί και θα σημαδέψει το νέο φορέα από την πρώτη μέρα λειτουργίας του όπως αναφέραμε παραπάνω. Ταυτόχρονα η απονομή νέων συντάξεων θα περιοριστεί στο ελάχιστο είτε από τον Ε.Φ.Κ.Α. είτε από τους υφιστάμενους φορείς, κάτι το οποίο έχει και τα «θετικά του», που σε καμιά περίπτωση βέβαια δεν αφορούν στους υποψήφιους συνταξιούχους αλλά στον κρατικό προϋπολογισμό και στους δημοσιονομικούς δείκτες. Οι αριθμοί πάνω από τους ανθρώπους.

Το δεύτερο αφορά στην παράκαμψη και στην εφαρμογή διαφορετικής, πιο άμεσης και απλούστερης διαδικασίας, όπως ένας «αλγόριθμος – λαιμητόμος» για τον οποίο άλλωστε έγινε λόγος τους προηγούμενους μήνες, ισοπεδώνοντας τα πάντα και εξασφαλίζοντας την «πολυπόθητη» αναπροσαρμογή υπό την πίεση της συμφωνίας με τους δανειστές. Προς επίρρωσιν των προηγούμενων αναφέρουμε ότι αντί να συζητούν για ενίσχυση της διαδικασίας με επιπλέον προσωπικό, αποφάσισαν πως το Μάρτιο του 2017 μέρος του προσωπικού του Ε.Φ.Κ.Α. θα είναι πλεονάζον και με ειδική τροπολογία προβλέπουν την υποχρεωτική του μετάταξη.

Για ότι έχει σχέση με την έκδοση νέων συνταξιοδοτικών αποφάσεων, για αιτήσεις δηλαδή που κατατέθηκαν μετά την ψήφιση του ν.4387/16, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο καταβολής μόνο προσωρινών και όχι οριστικών συντάξεων για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. Η ασυμβατότητα των μηχανογραφικών συστημάτων διαφορετικών ασφαλιστικών ταμείων και τα σοβαρά λειτουργικά προβλήματα, οδηγούν προς αυτό το συμπέρασμα.

Επομένως κάθε σοβαρή συζήτηση για τη δημιουργία του νέου ταμείου, ξεκινά από την επιμήκυνση του μεταβατικού διαστήματος και την έναρξη λειτουργίας του τουλάχιστον την 01/01/2019. Στη βάση ενός χρονοδιαγράμματος που θα περιλαμβάνει τη σταδιακή ένταξη και λειτουργία υπηρεσιών στη νέα καλά επεξεργασμένη, αποτελεσματική οργανωτική δομή. Ένταξη που θα πραγματοποιείται κατευθείαν σε σύγχρονο και ολοκληρωμένο μηχανογραφικό περιβάλλον, χωρίς να μεταφέρονται στο νέο φορέα παλιές εκκρεμότητες των οποίων η επεξεργασία εξακολουθεί να συνδέεται με το λειτουργικό, θεσμικό και διοικητικό περιβάλλον των υπό ένταξη φορέων.

Όλα τα παραπάνω βέβαια θα μπορούσαν να αφορούν σε μια οριζόντια διασύνδεση και λειτουργία των υφιστάμενων ασφαλιστικών οργανισμών, με πολύ μικρότερες «αναταράξεις» και προβλήματα. Αυτό όμως δεν εξυπηρετεί τη συγκεντρωτική και ισοπεδωτική ασφαλιστική και εισπρακτική λογική του ενός ταμείου.

Το ζήτημα επίσης του ολοκληρωμένου πληροφοριακού συστήματος και του ενοποιημένου μητρώου είναι βασικές προϋποθέσεις, αλλά δεν πρέπει να υποτιμούμε όλες τις υπόλοιπες παραμέτρους. Η άποψη που κυριαρχεί στο Υπουργείο είναι ότι αν λυθεί το ζήτημα του ΟΠΣ όλα απλοποιούνται. Κάνουν μεγάλο λάθος. Παρατήρηση: Ο τρόπος που αντιμετωπίζουν την ΗΔΙΚΑ σε σχέση με το ΟΠΣ, η υποβάθμιση, η εγκατάλειψη και η τραγική έλλειψη προσωπικού, μας προϊδεάζει για το γεγονός ότι αν δεν συμφωνήσουν με την ΙΝΤΡΑΚΟΜ, έχουν έτοιμο άλλο ιδιώτη.

Ζήτημα όμως επιμήκυνσης της μεταβατικής περιόδου έως την 01/01/2019 θέτουμε και για το Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π. Πέρα από το γεγονός ότι σε μεγάλο βαθμό ισχύουν κατ’ αντιστοιχία όλα όσα αναφέραμε παραπάνω, υπάρχει όπως είπαμε στην αρχή το ζήτημα της καταβολής των καθυστερούμενων «εφάπαξ». Σχεδόν 63.000 δικαιούχοι αναμένουν από την 01/09/2013 να εισπράξουν ότι απέμεινε από το εφάπαξ βοήθημά τους μετά και τη νέα περικοπή της τάξεως (15,64% – 18,26% ) στους δημοσίους υπαλλήλους.

Στον τομέα των Δημοσίων Υπαλλήλων καθυστερούν περίπου 34000 αιτήσεις και έχοντας προϋπολογισθεί 663 εκατ. από τις οφειλόμενες ληξιπρόθεσμες οφειλές μαζί με τα 440 εκατ. που υπάρχουν στο κοινό κεφάλαιο μπορούν να πληρωθούν όλες. Το Τ.Π.Δ.Υ έχει τη δυνατότητα να πληρώνει 2.000 – 2.200 αιτήσεις μηνιαίως εφόσον οι υπάλληλοι του Ταμείου εργάζονται και υπερωριακά. Δεν υπάρχει λοιπόν κανένας λόγος αυτή η ροή να διαταραχθεί λόγω των προβλημάτων που θα δημιουργηθούν από την ενοποίηση με το Ε.Τ.Ε.Α, καθώς τα δεσμευμένα χρήματα από το πρόγραμμα ληξιπρόθεσμων οφειλών πρέπει να απορροφηθούν από τον Ιούλιο του 2016 έως τον Ιούνιο του 2017.

Ας προχωρήσουμε τώρα στη συνοπτική παρουσίαση της κατάστασης που επικρατεί στα ασφαλιστικά ταμεία, στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ και στους Ο.Ε.Κ – Ο.Ε.Ε, καθώς και σ’ ένα σύντομο σχολιασμό.

                                                        Ι.Κ.Α

                                                   Ο.Α.Ε.Ε

Επιλέξαμε την παρουσίαση συγκεκριμένων στοιχείων για τα δύο μεγαλύτερα ασφαλιστικά ταμεία, προκειμένου να κάνουμε τις παρακάτω επισημάνσεις :

1. Το έλλειμμα στους προϋπολογισμούς τους για το 2016 πλησιάζει τα 3 δις.
2. Το μεγαλύτερο μέρος του αφορά στη συνεχιζόμενη δραστική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, μείωση που στο Ι.Κ.Α φτάνει το 28,2% σε σύγκριση με το 2015. Πρόκειται για «μνημονιακή» πολιτική απόφαση προς την κατεύθυνση της συρρίκνωσης του ποσοστού της συνολικής συνταξιοδοτικής δαπάνης σε σχέση με το ΑΕΠ, αποτέλεσμα της συμφωνίας για τη δημιουργία δημοσιονομικών πλεονασμάτων σε βάρος των συνταξιοδοτικών παροχών.
3. Ο λόγος που το συγκεκριμένο έλλειμμα δεν μετατρέπεται σε ταμειακό είναι η «καταχρηστική» του κάλυψη κυρίως από τις εισφορές περίθαλψης που εισπράττονται από τα δύο ταμεία για λογαριασμό του Ε.ΟΠ.Υ.Υ και δεν αποδίδονται. Το συνολικό ποσό της οφειλής είναι σχεδόν 2 δις. Μεγάλη είναι η παρακράτηση από το ΙΚΑ και υψηλών ποσών που εισπράττονται και δεν αποδίδονται στον Ο.Α.Ε.Δ. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των πρώην Ο.Ε.Κ και Ο.Ε.Ε. Παρότι καταργήθηκαν οι δύο Οργανισμοί μαζί και οι εισφορές των εργοδοτών, οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να καταβάλλουν κανονικά και η κράτηση διευρύνθηκε σχεδόν σε όλα τα επαγγέλματα (ναυτικούς, ξεναγούς κ.α). Από το 2012 όμως μέχρι και το Δεκέμβρη του 2015 από τα καταβληθέντα από τους δικαιούχους υπέρ Ο.Ε.Κ (1%) και Ο.Ε.Ε (0,35%), 850 εκατ. έχουν αποδοθεί από το Ι.Κ.Α μόνο 2 εκατ! Τα υπόλοιπα περίπου 848 εκατ. έχουν παραμείνει στο Ι.Κ.Α, διογκώνοντας το χρέος του προς τους Ο.Ε.Κ-Ο.Ε.Ε και τον διάδοχο φορέα που είναι ο Ο.Α.Ε.Δ σε πάνω από 3 δις.
4. Η άμεση απονομή των συντάξεων που βρίσκονται σε καθυστέρηση στο Ι.Κ.Α και στον Ο.Α.Ε.Ε θα διεύρυναν άμεσα το έλλειμμα σε ετήσια βάση κατά 1,5 δις περίπου, ενώ η καταβολή των αναδρομικών θα απαιτούσε άλλο 1,5 δις, δηλαδή συνολικά 3 δις τα οποία οι πολιτικές της «ακούσιας» επιμήκυνσης αποκρύπτουν. Η περαιτέρω επιμήκυνση επίσης του χρόνου απονομής κατά ένα έτος, θα απέκρυπτε 1,5 δις επιπλέον. (Αναφερθήκαμε προηγουμένως στο πραγματικό ενδεχόμενο αυτής της «συνωμοτικής» όπως πιθανότατα θα μας κατηγορήσουν προοπτικής, με αφορμή την υποχρεωτική ενασχόληση μεγάλου μέρους του προσωπικού στον επανυπολογισμό και στη διαδικασία αναπροσαρμογής εκατοντάδων χιλιάδων παλαιών συνταξιοδοτικών αποφάσεων).

Το ερώτημα που προκύπτει είναι τι θα συμβεί αν ισχύσουν οι κυβερνητικές εξαγγελίες για «άμεση καταβολή της σύνταξης με το πάτημα ενός κουμπιού» από τον Ε.Φ.Κ.Α. και ταυτόχρονα στον προϋπολογισμό του ενσωματωθεί η μνημονιακή δέσμευση για απευθείας καταβολή των αυξημένων πλέον εισφορών υπέρ Ε.Ο.Π.Υ.Υ (το επιπλέον ποσό θα πλησιάσει το ένα δις/έτος). Η κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων και οι άμεσες περικοπές στις «νέες» συντάξεις προφανώς δεν αρκούν για να «τιθασεύσουν» το πραγματικό έλλειμμα που αθροιστικά θα διαμορφωθεί γύρω στα 2,5 δις.

Το πιθανότερο πάντως είναι να «διολισθήσει» στη βάση ενός συνδυασμού χαμηλότερης παρακράτησης εισφορών υπέρ Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και αύξησης του χρονικού διαστήματος για την έκδοση νέων συνταξιοδοτικών αποφάσεων. Όπως αναφέραμε, επανυπολογισμοί, υποχρεωτικές μετατάξεις, ενοποιήσεις κλπ μπορούν από μόνα τους να δημιουργήσουν τις «προϋποθέσεις» γι αυτό, όπως επίσης η πλήρης αδιαφορία και η προκλητική εγκατάλειψη των υφιστάμενων φορέων. Μεσοπρόθεσμα βέβαια θα ενεργοποιηθεί η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος και οι μηχανισμοί σαρωτικών περικοπών που καθιερώνει ο ν.4387/16 και τα υπόλοιπα σχετικά νομοθετήματα. Τότε αυτό που θα έχει απομείνει από τη σύνταξη θα απονέμεται ίσως και την ίδια μέρα.

                                                 Ε.Τ.Α.Α

Στα ζητήματα του Ε.Τ.Α.Α, της χρηματοδότησής του και στη δημιουργία του ΤΜΕΔΕ, θα αναφερθούμε αναλυτικότερα σε επόμενη ειδική παρέμβασή μας.

Ο.Γ.Α

Ε.Τ.Ε.Α

Στην περίπτωση του ΕΤΕΑ, το ταμειακό έλλειμμα για το 2016 ύψους 700 εκατ. θα καλυφθεί από την αναπροσαρμογή των συντάξεων, την αύξηση των εισφορών και τη συνεχιζόμενη ρευστοποίηση μεριδίων του κοινού κεφαλαίου. Τα διαθέσιμα (εμπορικές τράπεζες – κοινό κεφάλαιο) φτάνουν το 1,3 δις και η συνολική περιουσία τα 3 δις.

Τ.Π.Δ.Υ

Τ.Α.Π.Ι.Τ

                   ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ Φ. Κ.Α.

ΕΩΣ 15/06/2016

Ο.Π.Α.Δ

Με το ν.4254/14 καταργήθηκε ο ΟΠΑΔ, ο Οργανισμός που αφορούσε στο ασφαλιστικό δικαίωμα 1.500.000 ασφαλισμένων του Δημοσίου και των Δήμων, χορηγούσε τις παροχές σε χρήμα και ήταν αρμόδιος για τον έλεγχο και την είσπραξη των εσόδων. Με τον ίδιο νόμο συστάθηκαν στο ΙΚΑ οι Τομείς Ασφαλισμένων Δημοσίου & Δήμων με λογιστική και οικονομική αυτοτέλεια και δημιουργήθηκε η Διεύθυνση Ασφάλισης Παροχών Ο.Π.Α.Δ. Με την εμπειρία δύο ετών λειτουργίας και εξυπηρέτησης των αντικειμένων του Δημοσίου & των Δήμων εντός του ΙΚΑ, επισημαίνουμε τα ακόλουθα προβλήματα:

• Η προσπάθεια ενοποίησης των Μητρώων ΙΚΑ & Δημοσίου οδήγησε στην απώλεια των στοιχείων χιλιάδων ασφαλισμένων του Δημοσίου, με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία τους κατά την προσέλευσή τους στους παρόχους υγείας αλλά και την υποχρεωτική μαζική τους προσέλευση στις Υπηρεσίες του ΟΠΑΔ για να γίνουν οι απαραίτητες διορθώσεις.
• Προκειμένου να «διασκεδάσει» τις εντυπώσεις και να καλύψει το πρόβλημα, η Διοίκηση του ΙΚΑ εφάρμοσε αδιακρίτως την αυτόματη ηλεκτρονική θεώρηση, ακόμη και σε κατηγορίες ασφαλισμένων όπως τα προστατευόμενα μέλη που θα έπρεπε να ελέγχονται. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθούν «μαύρες τρύπες» στον έλεγχο του ασφαλιστικού δικαιώματος και κατά συνέπεια στον έλεγχο της πρόσβασης στις παροχές, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τον εξορθολογισμό των δαπανών υγείας.
• Τα έσοδα από τις εισφορές των ασφαλισμένων Δημοσίου & Δήμων τα δύο τελευταία χρόνια δεν ελέγχονται. Η προσπάθεια που έγινε να δημιουργηθεί στο ΟΠΣ – ΙΚΑ ειδική εφαρμογή και να συσταθούν κλιμάκια ελέγχου δεν προχώρησε.
• Ο ΟΠΑΔ κατέβαλλε κάθε 1η του μήνα το 93% των ασφαλιστικών εισφορών στον ΕΟΠΥΥ. Σήμερα τα χρήματα αυτά εισπράττονται από το ΙΚΑ αλλά αργούν να αποδοθούν, με τις γνωστές αρνητικές επιπτώσεις στη ρευστότητα του ΕΟΠΥΥ.
• Η Διεύθυνση Ασφάλισης Παροχών ΟΠΑΔ από την κατάργηση και μετά, αδυνατεί να πληρώσει τους ασφαλισμένους επειδή δεν έχει δημιουργηθεί η αντίστοιχη εφαρμογή στο ΟΠΣ – ΙΚΑ. Επίσης μετά την κατάργηση διακόπηκε η πρόσβαση των Υπηρεσιών στο ηλεκτρονικό αρχείο του ΟΠΑΔ, με προφανές αρνητικό αποτελέσματα στην πληρωμή παλαιών υποχρεώσεων όπως των ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Οι παραπάνω σοβαρές δυσλειτουργίες αποκαλύπτουν την αδυναμία-αδιαφορία της Διοίκησης του ΙΚΑ να ενσωματώσει τις αρμοδιότητες και να εξυπηρετήσει τα αντικείμενα του ΟΠΑΔ. Επίσης αποκαλύπτει τη στόχευση της τότε Πολιτικής Ηγεσίας και της Διοίκησης που αφορούσε στην οικειοποίηση της περιουσίας του Ο.Π.Α.Δ-Τ.Υ.Δ.Κ.Υ και των διαθεσίμων του.

Όπως προκύπτει από την εμπειρία των δύο ετών οι δυσλειτουργίες που προέκυψαν οφείλονται στην κατάργηση της διοικητικής υπόστασης του ΟΠΑΔ. Επιχειρήθηκε η διοικητική εξαφάνιση ενός ολόκληρου τομέα, με άμεσες συνέπειες στη λειτουργία των αντικειμένων, που φυσικά δεν ήταν δυνατόν να καταργηθούν. Ενόψει Ε.Φ.Κ.Α. και Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π ας μην παραβλέψουμε τη συγκεκριμένη εμπειρία.

Προκειμένου να αποκατασταθεί η ομαλή λειτουργία των αρμοδιοτήτων του ΟΠΑΔ εκτός βέβαια από την επανασύστασή του στην οποία συμφωνούσε πριν από μερικούς μήνες η σημερινή Κυβέρνηση, προτείνουμε :

Τη δημιουργία στον Ε.Φ.Κ.Α. οργανικής μονάδας σε επίπεδο Γενικής Διεύθυνσης, στην οποία θα ενταχθούν οι υπάλληλοι που θα αποσπαστούν από τη Γενική Διεύθυνση Συντάξεων Δημοσίου Τομέα του υπουργείου Οικονομικών, καθώς και η υφιστάμενη στο ΙΚΑ Διεύθυνση Ασφάλισης Παροχών ΟΠΑΔ. Η πρόταση της δημιουργίας της νέας οργανωτικής μονάδας εδράζεται στη συνάφεια αρμοδιοτήτων και στη στενή σχέση της ασφαλιστικής ικανότητας με την έκδοση των συντάξεων. Τη δημιουργία επίσης Τμημάτων Ασφαλισμένων Δημοσίου & Δήμων στις Περιφερειακές Υπηρεσίες του Ε.Φ.Κ.Α. για την εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων.

Ε.Ο.Π.Υ.Υ

Τα έσοδα του Οργανισμού από το έτος 2012 έως σήμερα έχουν διαμορφωθεί ως εξής:

Όπως παρατηρούμε στον παραπάνω πίνακα η κρατική επιχορήγηση εμφανίζει κι εδώ σημαντική μείωση κατ’ έτος.

Σημαντικότατο πρόβλημα αποτελούν οι οφειλές των φορέων που δεν έχουν αποδοθεί όπως είπαμε στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ και οι οποίες περιγράφονται στον παρακάτω πίνακα :

Οι λοιπές απαιτήσεις που έχουν παρακρατηθεί από το ΙΚΑ (για έξοδα διαχείρισης-διοίκησης και εισφορά υπέρ ΤΕΑΥΕΟ) και δεν έχουν αποδοθεί στον ΕΟΠΥΥ ανέρχονται στο ποσό των 308 εκατ.

Συνολικά οι οφειλές των φορέων προς τον ΕΟΠΥΥ ανέρχονται στο ποσό των 2,174 δις.

Οι υποχρεώσεις του Ε.Ο.Π.Υ.Υ προς τους παρόχους και τους ασφαλισμένους μέχρι και τον 4/2016 διαμορφώνονται ως εξής:

Επειδή ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ εξαρτάται άμεσα ως προς την είσπραξη των εσόδων του από τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, αποτελεί σημείο ύψιστης προτεραιότητας η δημιουργία μηχανισμού αυτοτελούς είσπραξης εισφορών, δεδομένου ότι οι Φ.Κ.Α. λόγω υποχρηματοδότησης παρακρατούν και δεν αποδίδουν τις εισφορές όπως αναφέραμε προηγουμένως. (Για έσοδα μέσω της πληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών υπάρχουν σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με τη ροή και το ύψος της απορρόφησης).

Με δεδομένο επίσης ότι τα έσοδα του Ε.Ο.Π.Υ.Υ προέρχονται από την Κοινωνική Ασφάλιση και ο Οργανισμός αποτελεί πλέον αγοραστή υπηρεσιών υγείας και όχι πάροχο, προτείνουμε η εποπτεία του να επανέλθει στο Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Με βάση τις διατάξεις του ν.4368/16 ο ΕΟΠΥΥ από 1/1/2016 εκκαθαρίζει τις δαπάνες των παρόχων υγείας (πλην φαρμακοποιών) με δειγματοληψία, η οποία σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να αφορά ποσοστό μικρότερο του 5% του συνολικού αριθμού των υποβαλλόμενων δικαιολογητικών δαπανών ασφαλισμένων εκάστου παρόχου. Το ποσοστό μη αποδεκτών δικαιολογητικών που θα προκύψει ανάγεται στο σύνολο της υποβληθείσας δαπάνης με αντίστοιχη περικοπή στην πράξη τελικής εκκαθάρισης.

Το μέτρο κινείται προς θετική κατεύθυνση, δεδομένου ότι μέχρι σήμερα ο ΕΟΠΥΥ πλήρωνε τους παρόχους με πρόχειρο λογιστικό έλεγχο. Ευελπιστούμε ότι οι υπηρεσίες θα ενισχυθούν με προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή ώστε στο μέλλον η διαδικασία εκκαθάρισης να πραγματοποιείται στο 100% των υποβαλλόμενων δικαιολογητικών.

Σημαντικά ζητήματα που πρέπει να ολοκληρωθούν είναι:

• Η υπογραφή συμβάσεων με τους παρόχους ώστε να διασφαλιστούν οι 10.000.000 ασφαλισμένοι και να μη βάζουν βαθιά το χέρι στη τσέπη κάθε φορά που αναγκάζονται να προσφεύγουν σε ιδιωτικά κέντρα και

• Η κατάρτιση νέου Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας ο οποίος θα εξασφαλίζει την ισότιμη πρόσβαση των ασφαλισμένων στις παροχές υγείας με ταυτόχρονη αναβάθμιση και όχι συρρίκνωση.

Ο.Ε.Κ – Ο.Ε.Ε

Ο Ο.Ε.Ε ιδρύθηκε το 1931 και ο Ο.Ε.Κ το 1954 και αποτέλεσαν τους κύριους δημόσιους φορείς στεγαστικής προστασίας, στέγασης – οργάνωσης των επαγγελματικών ομάδων καθώς και της επιμόρφωσης – ψυχαγωγίας τους. Οι Οργανισμοί Εργατικής Κατοικίας και Εργατικής Εστίας καταργήθηκαν το 2012, μετά από συνεχή κοινωνική δράση 70 και πλέον ετών, βάσει των άρθρων 1§6 και 2§1 του ν. 4046/12.

Ο Ο.Α.Ε.Δ, που αποτέλεσε το «διάδοχο» Οργανισμό, δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις αυξημένες ανάγκες σχεδιασμού, εκπόνησης και υλοποίησης των προγραμμάτων των δύο καταργημένων Φορέων, όχι μόνο γιατί το κύριο αντικείμενό του, η καταπολέμηση της ανεργίας, είναι ήδη σημαντικό και πολύπλοκο αλλά και λόγω της διοικητικής του δομής. Τα μόνο αντικείμενα που εξυπηρετούνται από τον ΟΑΕΔ είναι οι Βρεφονηπιακοί Σταθμοί, στους οποίους πρέπει να γίνουν άμεσα προσλήψεις μόνιμου προσωπικού ώστε να μπορέσουν να φιλοξενούν 800 επιπλέον βρέφη και νήπια.

Υπάρχει επίσης ένα πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού όπου τα κονδύλια του ετήσιου προϋπολογισμού του (10 εκατ.) για τα τελευταία δύο χρόνια δεν εκταμιεύονται στο σύνολό τους, αφού μόνο το 20% (2 εκατ.) ετησίως χρησιμοποιούνται λόγω περιορισμού των αιτήσεων τόσο από τους ξενοδόχους όσο και από τους δικαιούχους-ωφελούμενους. Δηλαδή ένα πλήρως απαξιωμένο πρόγραμμα το οποίο επί λειτουργίας της Εργατικής Εστίας εξυπηρετούσε πάνω από 600.000 δικαιούχους.

Από τα στεγαστικά αντικείμενα του ΟΕΚ κανένα νέο πρόγραμμα στέγασης δεν έχει μελετηθεί και εκπονηθεί παρότι κατά καιρούς ο εκάστοτε Υπουργός Εργασίας δηλώνει ότι σκέφτεται να εκπονήσει ένα νέο πρόγραμμα επιδότησης ενοικίου. Επίσης, αναξιοποίητα παραμένουν πάνω από 1.500.000 m2 οικοπέδων του ΟΕΚ, εκατοντάδες αιθουσών, χώρων των δύο καταργημένων Οργανισμών. Επίσης περίπου 60 κατοικίες σε ολόκληρη την Ελλάδα για τις οποίες δεν έχει μέχρι σήμερα εκδοθεί καμιά Υπουργική Απόφαση προκειμένου να κληρωθούν σε δικαιούχους, παρότι οι στεγαστικές ανάγκες στην Ελλάδα έχουν αυξηθεί υπέρμετρα στα χρόνια των μνημονίων.

Tα «ενεργά» μέχρι σήμερα δάνεια που ο ΟΕΚ έχει χορηγήσει από δικά του κεφάλαια, περίπου 86.000, παραμένουν σε καθεστώς μη ρύθμισης, με συνέπεια οι τόκοι να ξεπερνούν τα 500 εκατ, ενώ μαζί με το άληκτο κεφάλαιο ξεπερνούν το 1,5 δις. Παρότι τα δάνεια αυτά έχουν χορηγηθεί σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες όπως πολύτεκνους, ΑΜΕΑ, τρίτεκνους, διαδοχικές κυβερνήσεις αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.

Οι εργατικές κατοικίες που ο ΟΕΚ έχει κατασκευάσει καθώς και ένας μεγάλος αριθμός των κατοικιών που ο ΟΕΚ έχει παραχωρήσει, έχουν κοστολογηθεί βάσει του κανονισμού του ΟΕΚ ο οποίος στις μέρες μας είναι πια ξεπερασμένος, με αποτέλεσμα να χρεώνονται υψηλές τιμές ανά τετραγωνικό μέτρο για εργατικές κατοικίες, τέτοιες που μερικές φορές ξεπερνούν και το κόστος αγοράς σπιτιών από τους εργολάβους.

Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη (μαζί με τη Λετονία) η οποία δεν προσφέρει καμιά απολύτως στεγαστική προστασία στους πολίτες της σύμφωνα με τη Housing Europe. Χαρακτηριστικό είναι ότι πέρυσι η γείτονα χώρα της Αλβανίας ίδρυσε κρατικό φορέα στέγασης. Ακόμη και ο ΟΟΣΑ στην τελευταία του έκθεση ανέφερε ότι, αν τα προγράμματα του ΟΕΚ, της τάξης των 500 εκατ. το χρόνο επανέρχονταν, θα προέκυπταν πολλαπλασιαστικά οφέλη που θα έφταναν μέχρι και στην αύξηση κατά 0,5 % του ΑΕΠ της χώρας. Είναι εγκληματικό και ακατανόητο την ίδια στιγμή που οι άνεργοι ξεπερνούν το 1,5 εκατ. και χιλιάδες «τυχεροί» εργάζονται ανασφάλιστοι και υπαμειβόμενοι, οι κυβερνήσεις να διατηρούν πάνω από 330 εκατ. αποθεματικά των ΟΕΚ & ΟΕΕ σε λογαριασμό κοινού κεφαλαίου στην Τράπεζα Της Ελλάδος και να μην προχωρούν στη σχεδίαση και εκπόνηση στεγαστικών προγραμμάτων.

Η παροχή των «ψίχουλων» της Πρόνοιας σε όσους έχουν χαρακτηρίσει «ακραία φτωχούς», δεν μπορεί παρά να εξοργίζει την πλειοψηφία των εργαζόμενων αφού από τον κόπο και τον ιδρώτα τους συγκεντρώθηκαν αυτά τα χρήματα. Οι συμπολίτες μας δεν έχουν ανάγκη από τις φιλεύσπλαχνες δωρεές των Ευρωπαίων «Συμμάχων» μας μέσω των πολυδιαφημισμένων προγραμμάτων της Πρόνοιας. Αποτελεί δικαίωμα και απαίτηση που πρέπει να συνεχίσουμε να διεκδικούμε, η ανταποδοτική επιστροφή των εισφορών μας μέσω προγραμμάτων στέγασης και μέριμνας.

Οι συνάδελφοι των δύο Οργανισμών, συνεχίζουν να προσφέρουν και να απασχολούνται τόσο στα αντικείμενα του ΟΑΕΔ όσο και στις εκκρεμότητες πλέον των ΟΕΚ & ΟΕΕ. Παρότι οι υπάλληλοι των τεχνικών ειδικοτήτων, μηχανικοί, σχεδιαστές κ.α απασχολούνται σε διοικητικές θέσεις ουδέποτε αρνήθηκαν τα υπηρεσιακά καθήκοντα που τους ανατίθενται.

Όταν όμως η ετεροαπασχόληση σύμφωνα με το δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα είναι παράνομη και ταυτόχρονα η περιουσία των Οργανισμών καταπατείται και παραμένει αναξιοποίητη, είναι προφανές πως η πολιτική για τη στέγαση δεν είναι στις προτεραιότητες του Κράτους. Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Εργαζομένων ΟΕΚ-ΟΕΕ και η Ομοσπονδία μας, συνεχίζουμε να πιστεύουμε και να αγωνιζόμαστε για την επανίδρυση των δύο Οργανισμών, καθώς μετά την κατάργησή τους αποδείχθηκε ότι, τα προγράμματα τα οποία υλοποιούσαν ήταν απολύτως απαραίτητα και ιδιαίτερα ευεργετικά για τη συντριπτική πλειοψηφία εργαζομένων, ανέργων και συνταξιούχων.

                                              «ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ»

Πρόσθετες παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό φέρνει το «συμπληρωματικό» ή «επικαιροποιημένο» μνημόνιο, οι οποίες αφορούν :

• Στη θεσμοθέτηση μέχρι τέλος του έτους ενιαίων κανόνων για τις συντάξεις αναπηρίας, χωρίς αλλαγές στο ύψος των δαπανών. Εδώ βέβαια κρατάμε «μικρά καλάθια» γιατί η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει αποδείξει πως είναι πρώτη στις «κατεργαριές». Κατά τα πρότυπα της «σαλαμοποίησης» στη σφαγή του συνόλου των συντάξεων, όταν παρουσιάσει τη σχετική διάταξη μπορεί π.χ. να ισχυρισθεί ότι, όταν αναφέρονταν σε σταθερό ύψος δαπανών αυτό αφορούσε στις καταβαλλόμενες και όχι στις νέες αναπηρικές συντάξεις ή στις παρατάσεις των παλαιών. Οι «ενιαίοι κανόνες» επίσης, πιθανότατα θα αφορούν στην αυστηροποίηση του συνολικού πλαισίου, ξανά στο όνομα του δικαίου και της «προστασίας των αδυνάτων».
• Στη μεταφορά από τον ΟΓΑ στον ΟΑΕΕ έως το Σεπτέμβριο του 2016 όσων ασκούν επαγγελματική δραστηριότητα ή διαθέτουν τουριστικά καταλύματα σε περιοχές με λιγότερους από 2.000 κατοίκους. (Αφορά περίπου 60000 ασφαλισμένους και αν πραγματοποιηθεί θα δουν τις εισφορές τους να τριπλασιάζονται).
• Στην κατάργηση όλων των εξαιρέσεων που αφορούν σε χαμηλότερη καταβολή εισφορών περίθαλψης.
  • Στον περιορισμό της έκπτωσης για περιπτώσεις εφάπαξ καταβολών που αφορούν σε αναγνωρίσεις χρόνου ασφάλισης.

           ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΦΚΑ

• Ανεργία – ελαστικές μορφές εργασίας – αδήλωτη εργασία.
• Εισοδηματική πολιτική.
• Εισφοροδιαφυγή.
• Οικονομική αφαίμαξη των Ταμείων, από τις άτοκες καταθέσεις και το χρηματιστήριο μέχρι τα δομημένα-τοξικά ομόλογα και το PSI.
• Ασυνέπεια του κράτους στις υποχρεώσεις του.
• Εθελούσιες έξοδοι χωρίς κάλυψη και προγραμματισμό.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

• Πολιτικές ενίσχυσης και στήριξης της εργασίας.
• Οργανωμένη παρέμβαση με ανασύνταξη και ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών και στόχο τον περιορισμό της εισφοροδιαφυγής και την καταπολέμηση της ανασφάλιστης εργασίας (ο ελεγκτικός μηχανισμός του ΙΚΑ για ολόκληρη την Ελλάδα αποτελείται από 28 μόνο υπαλλήλους, ενώ στα υπόλοιπα ταμεία είναι ανύπαρκτος).
• Σταθερό δίκαιο σύστημα ρύθμισης οφειλών.
• Αξιοποίηση της λίστας μεγαλοοφειλετών των Ασφαλιστικών Ταμείων.
• Αποκατάσταση των απωλειών των Ταμείων από το PSI .
• Αναζήτηση νέων πηγών στήριξης του Ασφαλιστικού συστήματος.
• Στήριξη των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων από τον κρατικό προϋπολογισμό και αντιμετώπιση του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης με κοινωνικούς και όχι δημοσιονομικούς όρους.
• Ορθολογική αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των Ταμείων.
• Συνολικός σχεδιασμός και αναδιοργάνωση των υπηρεσιών των Ταμείων, για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες και να βελτιώσουν την καθημερινότητα του πολίτη. Σε διαφορετική περίπτωση όσοι στόχοι και αν τεθούν, είναι βέβαιο ότι δεν θα επιτευχθούν. Με ενοποιήσεις και «υπερ – ταμεία» δεν λύνεται το πρόβλημα, το έδειξαν οι προηγούμενες ενοποιήσεις.

Φίλες και φίλοι, συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Οι μνημονιακές δεσμεύσεις του ν.4336/15 ενσωματώθηκαν τελικά στο ν.4387/16 της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που πλέον αποτελεί το βασικό ασφαλιστικό νόμο. Ένα αντιδραστικό νομοθέτημα που ενσαρκώνει το συνολικό αντιλαϊκό και αντεργατικό θεσμικό πλαίσιο που κυοφορούνταν τα τελευταία 25 χρόνια. Ένα μεγάλο μέρος του είχε ήδη θεσμοθετηθεί αλλά είναι η σημερινή Κυβέρνηση που ανέλαβε να το ολοκληρώσει. Πνευματικά τέκνα του Σπράου και του Γιαννίτση, δεν άφησαν ούτε ψίχουλο να πέσει κάτω.

Για «μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης με επανυπολογισμό του τύπου από τον οποίο προκύπτει η σύνταξη» έκανε λόγο ο Σπράος κι αυτοί το νομοθέτησαν όπως και την κατάργηση των κατωτάτων ορίων. Για «Εθνική σύνταξη που δεν θα οδηγήσει σε αυξήσεις αλλά σε ανακατανομή των συντάξεων» και που η εισαγωγή της προϋποθέτει «αναμόρφωση του τρόπου υπολογισμού συντάξεων και εισφορών» αλλά και για «σύνδεση εισφορών – παροχών» μίλαγε ο Σπράος και η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αναδείχθηκε στον καλύτερο μαθητή του.

Στο επόμενο στάδιο, οι ίδιοι ή κάποιοι άλλοι, θα ασχοληθούν με τις εργασιακές σχέσεις και στο μεθεπόμενο με την κατάργηση του 13^ου και 14^ου μισθού και των προσωπικών διαφορών που θα προκύψουν από την «αναπροσαρμογή» των παλαιών συντάξεων. Ταυτόχρονα θα προετοιμάζουν το έδαφος για την κατάργηση υποχρέωσης καταβολής εργοδοτικών εισφορών και θα προβάλλουν όλο και πιο έντονα τα «οφέλη» από τη δημιουργία επαγγελματικών ταμείων.

Δυστυχώς όμως μια από τις πιο κρίσιμες πολιτικές παραδοχές που αφορά σε όλα τα παραπάνω εξακολουθεί να διαχέεται και να αποπροσανατολίζει μεγάλο μέρος των εργαζόμενων. Αφορά στη σύνδεση αυτών των πολιτικών με τη λεγόμενη «μνημονιακή» περίοδο με αφετηρία το 2010, ενώ το πραγματικό «μνημόνιο» ισχύει από το 1992, είναι πολύ πιο ύπουλο και ανθεκτικό και βέβαια δεν είναι άλλο από τη συνθήκη του Μάαστριχτ.

Για «την καθημερινότητα των ταμείων και το Μάαστριχτ» μίλαγε ο Σπράος και τα εξαπτέρυγα εκείνων των χρόνων. Στο όνομα της επίτευξης των στόχων της ΟΝΕ περιελήφθηκαν τα ασφαλιστικά ταμεία στη «Γενική Κυβέρνηση» όπου όπως έγραφε ο ίδιος : «είτε εξοικονομείται μια δραχμή στο Υπουργείο Αποκέντρωσης είτε στο ΤΣΜΕΔΕ είναι το ίδιο πράγμα κι έχουν το ίδιο αποτέλεσμα στην επίτευξη των στόχων της ΟΝΕ», για να καταλήξει με την ανάγκη καθιέρωσης «ευέλικτων αγορών συντελεστών παραγωγής».

Αυτό είναι λοιπόν το συνολικό πλαίσιο στο οποίο εξελίσσονται οι συγκεκριμένες πολιτικές και οδηγούν στην περιθωριοποίηση και στην απαξίωση του θεσμού της Κοινωνικής Ασφάλισης. Η εισφοροδιαφυγή και η εισφοροαποφυγή θα αυξάνονται όπως και τα αντικίνητρα για ασφάλιση. Τα έσοδα του συστήματος θα μειώνονται συνεχώς αφού και θέσεις εργασίας να δημιουργηθούν θα αφορούν σε τομείς καθ’ ολοκληρίαν ελαστικών μορφών απασχόλησης και εξευτελιστικών αμοιβών. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του προϋπολογισμού του ΙΚΑ του 2016 : Ενώ προβλέπεται αύξηση του αριθμού των ασφαλισμένων, προβλέπεται μείωση των εσόδων από ασφαλιστικές εισφορές.

Όλα αυτά βέβαια σε συνδυασμό με τη «νέα αρχιτεκτονική» του συστήματος, τους δημοσιονομικούς «κόφτες» και τα δημοσιονομικά πλεονάσματα, θα έχουν σαν αποτέλεσμα τη δραματική μείωση των συνταξιοδοτικών παροχών. Απέναντι σ’ αυτές τις πολιτικές ο αγώνας κατά της πλήρους «απορρύθμισης» της αγοράς εργασίας που η Κυβέρνηση προετοιμάζει αποτελεί μονόδρομο. Έχει δε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που μπορούν να επανασυσπειρώσουν τον κόσμο της εργασίας και να διευρύνουν τον ορίζοντα της πάλης και το ταξικό της περιεχόμενο.

                                                                                                   Για το Δ.Σ.

                                                                                   Ο πρόεδρος της Π.Ο.Π.Ο.Κ.Π.

                                                                                           Αντώνης Κουρούκλης