logo final

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΠΟΠΟΚΠ                                                                    Αθήνα, 9-11-2015

                                                                                  Αρ. Πρωτ: 3466

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

  1. ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

Λίγες μέρες πριν από την Πανεργατική Απεργία της 12ης του Νοέμβρη λαμβάνοντας υπόψη τα νομοθετήματα, τα «πορίσματα», τις «διαρροές» αλλά και τις εξαγγελίες της Πολιτικής Ηγεσίας δεν υπάρχουν πλέον αυταπάτες για τον απόλυτο ευθυγραμμισμό της Κυβέρνησης με τη δέσμευση που αφορά στην «αποκατάσταση του παράγοντα διατηρησιμότητας της μεταρρύθμισης του 2012» (ν. 4336/15 σελ. 1021).

«Μεταρρύθμιση» η οποία για το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας – ίσως και νωρίτερα – προβλέπει: Καθιέρωση «Βασικής» ή «Εθνικής» Σύνταξης για ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους – παλιούς και νέους – η οποία θα αποτελεί τη μοναδική εγγυημένη από το Κράτος μορφή συνταξιοδοτικής παροχής. Το ύψος – που δεν θα ξεπερνά στην καλύτερη περίπτωση τα 360 ευρώ – και οι επιμέρους προσδιοριστικοί παράγοντες είναι υπό διαμόρφωση εντός συγκεκριμένου δεσμευτικού πλαισίου (σύνδεση με μακροοικονομικούς και δημογραφικούς δείκτες, εισοδηματικά κριτήρια, κλπ).

Το υπόλοιπο ποσό που αφορά στην «αναλογική» ή «ανταποδοτική» σύνταξη θα προσδιορίζεται μήνα – μήνα, αυστηρά από το ύψος των συνολικών τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών και θα καταβάλλεται από το «ενιαίο» ταμείο. (Η πολτοποίηση που αφορά σε ενιαίους κανόνες εισφορών – παροχών, επανυπολογισμό όλων των συντάξεων, «ενοποίηση» – διάλυση όλων των ταμείων έχει αυτόν ακριβώς το μοναδικό στόχο).

Είναι ο σχεδιασμός που επιβλήθηκε από τους δανειστές την πρώτη κιόλας μέρα που πάτησαν το πόδι τους στη χώρα και η διαχρονική εμμονή τους για την πλήρη εφαρμογή του συνίσταται στα εξής :

α) Εξασφαλίζει τη μείωση αλλά και την καθιέρωση του πολυπόθητου «πλαφόν» στη συμμετοχή του Κράτους στη συνταξιοδοτική δαπάνη, παράγοντα που είναι άμεσα συνδεδεμένος με την περιβόητη «βιωσιμότητα» του χρέους.

β)   Ανοίγει το δρόμο – μέσω της εξατομίκευσης του συστήματος και της μη εγγύησης των παροχών – για την κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών και την επίτευξη του στόχου της ανταγωνιστικότητας μέσω δραστικής μείωσης του «μη μισθολογικού κόστους», που είναι βέβαια «μισθολογικότατο» καθώς είναι χρήματα του ίδιου του εργαζόμενου που απλά παρακρατούνται και καταβάλλονται από τον εργοδότη στον ασφαλιστικό του φορέα.

Είναι νομίζουμε αυτονόητο λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω αλλά και τα δεδομένα της πραγματικής οικονομίας που δείχνουν να παγιώνονται ακόμη και μακροπρόθεσμα (υψηλή ανεργία, αποεπένδυση, εισοδηματική πολιτική ακραίας λιτότητας κ.α.), ότι οι ασφαλιστικές εισφορές όλο και λιγότερο θα μπορούν να αναπληρώνουν το αναλογικό τμήμα της σύνταξης που θα ‘χει εγκαταλειφθεί από το κράτος. Δυνητικά το ποσό αυτό θα εξελιχθεί σε ελάχιστο συμπλήρωμα της εθνικής σύνταξης των 360 ευρώ.

Όσο για την επικουρική ασφάλιση είτε θα ενσωματωθεί (τώρα ή αργότερα) στην κύρια προκειμένου να ενισχυθεί ο «κουμπαράς» τουλάχιστον για τα πρώτα χρόνια εφαρμογής του νέου συστήματος, είτε θα παραδοθεί στην ιδιωτική ασφάλιση μέσω επαγγελματικών ταμείων (διαδικασία που έχει ήδη βρει πεδία εφαρμογής). Άλλωστε η υποκατάσταση της Κοινωνικής Ασφάλισης από ένα υποτυπώδες κρατικό ασφαλιστικό σύστημα και από την ιδιωτική ασφάλιση αποτελεί τον τελικό προορισμό με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει.

Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης θα πάψει λοιπόν να υφίσταται και η δικαιοσύνη, ο εξορθολογισμός, η μεταρρύθμιση που σαν έννοιες δεν είναι αρνητικές, πρόκειται να αποτελέσουν άλλοθι για τη νέα επίθεση ενάντια σε μια από τις σημαντικότερες κατακτήσεις του κόσμου της εργασίας.

Καθοριστικά στάδια αυτής της διαδρομής ετοιμάζεται να υλοποιήσει η σημερινή Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αποδεχόμενη ουσιαστικά ρόλο διαχειριστή της φτώχειας και της εξαθλίωσης, αφού το αδιέξοδο των συγκεκριμένων πολιτικών είναι πλέον πανθομολογούμενο.

  1. ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ «ΠΑΛΙΟΙ» ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ «ΝΕΟΙ»
  • Θράσος: «προκλητική έλλειψη δισταγμού στη συμπεριφορά κάποιου, η οποία εκδηλώνεται με λόγια ή ενέργειες που κανονικά δεν πρέπει να λέγονται ή να γίνονται – αναίδεια».
  • Απάτη: «ενσυνείδητη παραποίηση της αλήθειας, που στηρίζεται στην εμπιστοσύνη και στην ευπιστία των άλλων».
  • Εκβιασμός: «η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του εκβιάζω, η προσπάθεια κάποιου να εξαναγκάσει άλλον να υποκύψει σε απαίτησή του, με χρήση απειλής».
  • Φαυλοκρατία: «η επικράτηση ανήθικων ανθρώπων ή και τρόπων, κυρίως στην άσκηση πολιτικής, διοίκησης ή διακυβέρνησης».
  • Εξαθλίωση: «κατάσταση πλήρους αθλιότητας, μεγάλης κατάπτωσης, ιδίως από υλική άποψη».

Τα παραπάνω «λήμματα» ελήφθησαν τυχαία από το μακρύ κατάλογο της «εργαλειοθήκης» της τρόικας και των Παπανδρέου – Σαμαρά – Βενιζέλου κ.λ.π. Αναφέρονται σαν υπενθύμιση σε όλους αυτούς που πιστεύουν ότι μπορούν να επιβιώσουν πολιτικά ακόμη κι αν πουλήσουν την ψυχή τους στο διάβολο…

ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ            

ΚΑΜΜΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΧΡΕΩΝ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΣΕ ΣΥΜΒΟΛΙΚΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗΝ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 12 ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΟΧΙ

Κοινή Προσυγκέντρωση Αθήνας   ΠΟΠΟΚΠ – ΠΟΣΕ ΙΚΑ – ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΟΑΕΔ – ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ : Σταδίου 29 – 10.30 π. μ.

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ

Tην Πέμπτη 12 του Νοέμβρη εκφράζουμε μαζικά και αποφασιστικά την αντίδρασή μας ενάντια στις ανάλγητες και αντιδραστικές πολιτικές, στις «επιδοτήσεις», στους φράκτες, στην καταναγκαστική συγκέντρωση και στον εγκλωβισμό των προσφύγων.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ

ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΜΕΣΗ Η ΕΜΜΕΣΗ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΗΜΑ