Η θέση της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. για το νομοσχέδιο για την κινητικότητα
Το νομοσχέδιο για την κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων που κατέθεσε η κυβέρνηση είναι πλήρως ευθυγραμμισμένο με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, περί επιτελικού κράτους και εφαρμόζονται με θρησκευτική ευλάβεια απ’ όλες τις κυβερνήσεις της χώρας μας εδώ και δεκαετίες και στοχεύουν σε ένα κράτος που ουσιαστικά θα εποπτεύει τις αρμοδιότητες που θα ασκούν ιδιωτικές εταιρείες, ενώ για τις ανάγκες του θα προσλαμβάνει κυρίως προσωπικό με ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Με αυτή την κεντρική επιλογή όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις λειτούργησαν σε ότι αφορά τους εργαζόμενους στο Δημόσιο.
Η σημερινή κυβέρνηση με το νομοσχέδιο αυτό παίρνει ως δεδομένο την εφαρμογή των ισχυουσών μνημονιακών διατάξεων, που υπηρετούν το νεοφιλελεύθερο μοντέλο για το κράτος. Το δίλημμα επομένως για τους εργαζόμενους δεν είναι μια απλή σύγκριση του ισχύοντος συστήματος μετατάξεων-μεταθέσεων και του προτεινόμενου, για το ποιο είναι καλύτερο ή όχι, αλλά στο αν αυτό απαντάει στα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες της δημόσιας διοίκησης.
Να υπενθυμίσουμε ότι το 2011 η τότε κυβέρνηση κατάργησε όλες κενές οργανικές θέσεις και δρομολόγησε την αξιολόγηση των δομών, των υπηρεσιών και του προσωπικού του δημοσίου με στόχο τη συγχώνευσή τους και την απόλυση εργαζομένων, πράγμα που δεν ολοκληρώθηκε λόγω της αντίστασης των εργαζομένων και παρέμεινε ως μνημονιακή υποχρέωση που ανέλαβε να ολοκληρώσει με το 3ο μνημόνιο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την καθιέρωση ενός «μόνιμου μηχανισμού κινητικότητας».
Πιο συγκεκριμένα δημιουργείται το Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας (ΕΣΚ) που περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο από εδώ και στο εξής θα διενεργούνται οι μετατάξεις και οι αποσπάσεις των υπαλλήλων του δημόσιου κι ευρύτερου δημόσιου τομέα στο πλαίσιο πάντα της εφαρμογής των ισχυουσών μνημονιακών διατάξεων.
Έτσι οι φορείς του δημοσίου είναι υποχρεωμένοι να προχωρήσουν στην αξιολόγηση των δομών και στη συνένωση – συγχώνευση και κατάργηση υπηρεσιών, κινούμενοι στο πλαίσιο τους αναγκαστικού «κουρέματος» των οργανικών τους θέσεων που έγινε το 2011, σεβόμενοι τη ρήτρα της αυτοδίκαιης κατάργησης, όσων θέσεων με οποιονδήποτε τρόπο κενώνονται, και την πρόσληψη ενός εργαζομένου ανά πέντε που αποχωρούν από την εργασία.
Χαρακτηριστικό της ευλαβικής προσήλωσης της κυβέρνησης στην υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων είναι και η εγκύκλιος του Υφυπουργού Εσωτερικών με την οποία στέλνει πίσω τον προγραμματισμό προσλήψεων των ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού για το έτος 2016 σε όσους ΟΤΑ και ΝΠΔΔ «…δεν έχουν προβεί ως όφειλαν στην κατ’ εφαρμογή των διατάξεων της παρ.1α του άρθρου 33 του ν.4024/2011, όπως ισχύει, διαδικασία κατάργησης/διατήρησης των κενών οργανικών θέσεών τους».
Εύλογα γεννιέται το ερώτημα: σε ποιες κενές οργανικές θέσεις θα εφαρμοστεί το ΕΣΚ; Σε αυτές που δεν υπάρχουν;
Ταυτόχρονα με το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου, για τις μετατάξεις-αποσπάσεις παύει κι ο ρόλος των υπηρεσιακών συμβουλίων. Από εδώ και πέρα, οι αρμόδιοι για αυτά τα θέματα θα είναι ένα πλήθος από τριμελείς επιτροπές επιτελικού τύπου, αφού για κάθε θέση που θα ανακοινώνεται ως κενή προς μετακίνηση, την αξιολόγηση και την επιλογή των υποψηφίων θα την κάνει μια τριμελής επιτροπή που θα αποτελείται από δύο διευθυντικά στελέχη μαζί με τον διευθυντή – προϊστάμενο του εκάστοτε τμήματος στο οποίο ανήκει η θέση αυτή. Το δε υπηρεσιακό συμβούλιο, τόσο του φορέα προέλευσης όσο και του φορέα υποδοχής δεν θα έχει κανένα ρόλο σε αυτή την διαδικασία. Ουσιαστικά καταργείται πλήρως η συμμετοχή των εκπροσώπων των εργαζομένων στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Επιτελικό το κράτος, «επιτελικός» κι ο τρόπος! Αυτή φαίνεται να είναι η επιλογή!
Επίσης εισάγεται και η έννοια της «αναγκαστικής» απόσπασης αφού στο άρθρο 9, για την ενδοϋπουργική κινητικότητα, γίνεται σαφές ότι αν δεν υπάρχει ενδιαφερόμενοι υπάλληλοι, μπορεί η υπηρεσία να «αποσπάσει» λόγω «σοβαρών κι επειγουσών αναγκών» για ένα χρόνο, όποιον νομίζει αυτή.
Είναι προφανές ότι αυτό το σχέδιο νόμου δεν απαντάει στα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης που εστιάζονται στην γραφειοκρατική της λειτουργία και την αδιαφάνεια, στον κομματισμό και την κάθε φορά κυβερνητική – πελατειακή της σχέση και παρέμβαση, στα οποία προστέθηκαν με έντονο τρόπο στην μνημονιακή περίοδο η υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση της. Αντίθετα συνεχίζεται και από τη σημερινή κυβέρνηση η πολιτική της σταδιακής απαξίωσης των δομών και των υπηρεσιών της, το πέρασμα τους σε ιδιώτες και η διεύρυνση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, ενώ τα αποτελέσματα του παραγόμενου πλούτου και η σκληρή υπερφορολόγηση των εργαζομένων θα καταλήγουν στα θησαυροφυλάκια των δανειστών.
Απέναντι λοιπόν στην πολιτική της απαξίωσης των δημόσιων και ιδιαίτερα των κοινωνικών υπηρεσιών, που αντί να αντιμετωπίζει της αιτίες τους, κινείται στο πλαίσιο της διαχείρισης μιας μίζερης πραγματικότητας, που κάνει το λαό να ταλαιπωρείται και τους επιτήδειους να θησαυρίζουν, οι εργαζόμενοι πρέπει να αντισταθούν και να αποκαλύψουν τη νέα επικοινωνιακή «φούσκα» της κυβέρνησης που προσπαθεί να ενισχύσει την κοινωνική της βάση όχι στο πλαίσιο της ικανοποίησης των πραγματικών αναγκών της κοινωνίας, αλλά στη διαμόρφωση ενός νέου πλέγματος πελατειακών σχέσεων και μικροεξυπηρετήσεων.
Τέλος, πρέπει να επισημάνουμε ότι η πολυσυζητημένη διάταξη που αφορά στο αίτημα για την μετατροπή της σχέσης εργασίας των εργαζομένων Αορίστου Χρόνου σε Δημοσίου Δικαίου, που αποτελούσε ρητή δέσμευση του πρώην Αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης κ. Γ. Κατρούγκαλου αλλά και του νυν Αναπληρωτή Υπουργού κ. Χ. Βερναρδάκη, δεν έχει συμπεριληφθεί στο σχέδιο Νόμου. Γεγονός που αναδεικνύει πως η κυβέρνηση «παίζει» με την ελπίδα των εργαζομένων που αφορά στην επίλυση κρίσιμων ζητημάτων.
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καλεί τους εργαζόμενους να αντισταθούν στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης και να αγωνιστούν για ένα δημόσιο που θα ικανοποιεί τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών, σε μια Ελλάδα απαλλαγμένη από τα μνημόνια και τη ληστρική της εκμετάλλευση από το κεφάλαιο και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους στη χώρα μας και την Ευρώπη.
Η Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. απαιτεί από τον αναπληρωτή Υπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης να μας ορίσει συνάντηση για να συζητήσουμε για το νομοσχέδιο πριν το καταθέσει στη Βουλή.
