ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο δραστικός περιορισμός του Δημόσιου Τομέα αποτελεί βασική προτεραιότητα των πολιτικών της λιτότητας που επιβάλλουν οι Κυβερνήσεις των μνημονίων τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Οι πολιτικές αυτές συνοδεύτηκαν με μια ακραία επικοινωνιακή τακτική που στηρίχθηκε, στη διαστρέβλωση και την κατασυκοφάντηση των εργαζομένων και των υπηρεσιών που προσφέρουν. Επεδίωξαν έτσι να επενδύσουν στα πλέον αρνητικά στερεότυπα, προκειμένου να αποπροσανατολίσουν την κοινωνία από τις αιτίες και τους υπαίτιους της κοινωνικής καταστροφής.
Ο δραστικός περιορισμός του Δημόσιου Τομέα αποτελεί βασική προτεραιότητα των πολιτικών της λιτότητας που επιβάλλουν οι Κυβερνήσεις των μνημονίων τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Οι πολιτικές αυτές συνοδεύτηκαν με μια ακραία επικοινωνιακή τακτική που στηρίχθηκε, στη διαστρέβλωση και την κατασυκοφάντηση των εργαζομένων και των υπηρεσιών που προσφέρουν. Επεδίωξαν έτσι να επενδύσουν στα πλέον αρνητικά στερεότυπα, προκειμένου να αποπροσανατολίσουν την κοινωνία από τις αιτίες και τους υπαίτιους της κοινωνικής καταστροφής.Με την ίδια μεθοδολογία επιχειρείται να συκοφαντηθεί ο αγώνας των εργαζομένων στο Δημόσιο ενάντια στην «αξιολόγηση» των απολύσεων, της διάλυσης των δομών κοινωνικής προστασίας και του ασφυκτικού εναγκαλισμού της Δημόσιας Διοίκησης με τα πελατειακά δίκτυα. Με πρωτοφανή θρασύτητα οι κρατούντες επιδιώκουν να εμφανίσουν τους εργαζόμενους και το συνδικαλιστικό κίνημα ως υποστηρικτές της αναξιοκρατίας και ως προστάτες πλαστογράφων.
Αποκρύπτεται εντέχνως πως ο έλεγχος των πλαστών πιστοποιητικών συνεχίζεται ακώλυτα με τη συνδρομή των εργαζομένων καθώς αποτελεί επιδίωξη του συνδικαλιστικού κινήματος η αποκατάσταση συνθηκών ισονομίας, διαφάνειας και αξιοκρατίας.
Η αυτονόητη, για μια συγκροτημένη Δημόσια Διοίκηση, ελεγκτική διαδικασία επιχειρείται να συνδεθεί με τον αποκαλούμενο «επανέλεγχο της μετατροπής των συμβάσεων» όπως και με την «αξιολόγηση».
Μέσω του «επανελέγχου» επιδιώκεται να επαναπροσδιοριστούν τα κριτήρια με τα οποία έγινε η μετατροπή συμβάσεων ορισμένου χρόνου και έργου σε αορίστου χρόνου. Στην πραγματικότητα να κατασκευαστούν τα νομικά προσχήματα έτσι ώστε να οδηγηθούν σε απόλυση εργαζόμενοι έως και είκοσι χρόνια μετά τη μετατροπή των συμβάσεων τους. Υπενθυμίζουμε πως οι αλλεπάλληλες νομοθετικές παρεμβάσεις (Π.Δ. 164/2004 κτλ) επιχειρούσαν να διευθετήσουν το εργασιακό χάος που επικράτησε, με τη μεθοδευμένη επιβολή ελαστικών μορφών εργασίας στο Δημόσιο από τη δεκαετία του 90’ και μετά. Το συνδικαλιστικό κίνημα στάθηκε απέναντι στις πρακτικές των κυβερνήσεων, αγωνιζόμενο για τον τερματισμό της ομηρίας των συμβασιούχων και την καθιέρωση της μόνιμης και σταθερής εργασίας για όλους. Υπενθυμίζουμε ακόμη πως η ολοκλήρωση των διαδικασιών έγινε υπό την εποπτεία του ΑΣΕΠ και σε πολλές περιπτώσεις κατόπιν αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων.
Αν υπάρχει κάτι στο οποίο «διαπρέπει» η συγκυβέρνηση, είναι η κατασκευή ευφημισμών μέσω των οποίων επιχειρείται να συσκοτιστούν οι πραγματικές επιδιώξεις αυτής της πολιτικής. Πίσω από τα ψιμύθια των «μεταρρυθμίσεων», του «εξορθολογισμού», των «επανελέγχων» της «αξιολόγησης», κρύβεται το απεχθές πρόσωπο της κυβερνητικής πολιτικής. Οι δεκάδες χιλιάδες απολύσεις, η διάλυση των εναπομεινάντων δομών του κοινωνικού κράτους, η ανεργία, η φτώχεια, η συνεχώς εξαπλούμενη κοινωνική έρημος.
Ας γνωρίζουν πως ματαιοπονούν. Η συνεχής συκοφάντηση των εργαζομένων, ο εντεινόμενος αυταρχισμός και οι δικαστικές αποφάσεις, δεν μπορούν να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα των εργαζομένων στο Δημόσιο. Οι πολιτικές της λιτότητας, της ανεργίας, της κατάργησης των δημοσίων κοινωνικών υπηρεσιών και της παράδοσης τους στο ιδιωτικό κερδοσκοπικό κεφάλαιο θα ανατραπούν με τους συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς αγώνες.
Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.